Quadruple Alliance
Z Wikipedii
James Stanhope, 1. hrabia Stanhope utworzył w 1718 "poczwórny sojusz" Anglii, Francji, Austrii i Holandii. Sojusz ten umożliwił Wielkiej Brytanii kontrolowanie przez blisko 20 lat sytuacji politycznej na kontynencie europejskim. Do sojuszu przystąpiła też Sabaudia (reprezentant: Giuseppe Provana di Pralungo).
Istnienie sojuszu potwierdzał Traktat wiedeński (1731).
Kierowniczą rolę w sojuszu miały Wielka Brytania i Francja. To drugie państwo zdołało odbudować swój prestiż właśnie dzięki niemu. Jak tylko to uczyniła do głosu doszli w Wersalu antybrytyjsko nastawieni ministrowie tacy jak Germain Louis Chauvelin, którzy dążyli raczej do zbliżenia sie do Austrii.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Źródło
- Basil Williams, The Whig Supremacy 1714-1760, Oxford Clarendon Press 1939.
