Radegunda z Turyngii

Z Wikipedii

Radegunda z Turyngii, Radegunde, Radegundis, Radegonde (ok. 518/520 - ok. 587) – królowa, mniszka, diakonisa, fundatorka i przełożona klasztoru Świętego Krzyża w Poitiers, święta Kościoła katolickiego.

Urodziła się najprawdopodobniej w Erfurcie. Była córką Berthaira, władcy części Turyngii. Został on zamordowany przez swego brata Hermenefrida. Hermenfrid poległ w 531 roku w wojnie między królem Franków Chlotarem I a królem Austrazji Teodorykiem I. Chlotar po zdobyciu Turyngii uprowadził do Pikardii Radegundę i jej brata. W 538 roku poślubił ją, by zalegitymizować swe panowanie nad Turyngią. Nie mieli dzieci ze sobą. Niedługo po tym jak w 550 roku Chlotar kazał zabić jej brata, Radegunda go porzuciła. Przez pewien czas mieszkała w Saix. Kiedy uzyskała separację z mężem, biskup Noyon Medard wprowadził ją do klasztoru jako mniszkę. W 557 roku ufundowała klasztor Świętego Krzyża w Poitiers. Wstąpiła do niego i została jego przełożoną. Pod jej wpływem Wenancjusz Fortunat przyjął święcenia kapłańskie i został kapelanem wspólnoty zakonnej, do której należała Radegunda. Wśród jego Pieśni znajdują się dwa listy-poematy, których autorstwo lub współautorstwo przypisuje się Radegundzie: De excidio Thoringiae i Ad Artachis.

Wspomnienie przypada 13 sierpnia.