Rak błotny

Z Wikipedii

Rak błotny

Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	skorupiaki
Gromada	pancerzowce
Rząd	dziesięcionogi
Rodzina	rakowate
Gatunek	rak błotny
Nazwa systematyczna
Astacus leptodactylus
Eschscholtz, 1823
Rak błotny jest zaliczany przez badaczy z Europy Środkowej i Wschodniej do rodzaju Pontastacus, a przez zachodnich do rodzaju Astacus

Rak błotny, rak stawowy, długoszczypcowy, krawiec (Astacus (Pontastacus) leptodactylus) – jeden z występujących w Polsce raków, skorupiak (Crustacea) z rzędu dziesięcionogów (Decapoda). Początkowo zamieszkiwał tereny Morza Czarnego i Kaspijskiego, później powiększał swój zasięg w kierunku zachodnim. W XIX w. zasiedlano nim wody Europy Środkowej. Było to spowodowane epidemią choroby zwanej dżumą raczą, która powodowała masowe śnięcie pospolitego wówczas w Polsce raka szlachetnego. Uważano wówczas mylnie, że rak błotny jest odporny na tę chorobę. Obecnie jest uznawany (z pewnymi zastrzeżeniami) za gatunek rodzimy. Jego biologia jest podobna do biologii raka szlachetnego.

Opis: Rak błotny ma podobną budowę do raka szlachetnego. Różni się przede wszystkim budową szczypiec, które są u niego dłuższe i węższe, a od spodu białożółte. Ma też mniej twardy pancerz, a karapaks pokryty jest drobnymi kolcami.

Wymiary: Dorasta do 25 cm, zwykle osiąga wielkość 15 cm.

Biotop: Jest mniej wymagający od raka szlachetnego, nie jest więc tak dobrym wskaźnikiem czystości wód. Zamieszkuje zbiorniki wodne o zamulonym dnie.

Pokarm: Odżywia się roślinami o dużej zawartości wapnia jak moczarka, rogatek, ramienica, rdestnica, wywłócznik, a także drobnymi bezkręgowcami (np. ślimakami) i padliną.

Zachowanie: Podobne do zachowania raka szlachetnego.

Dymorfizm płciowy: Samce są zwykle większe od samic. Mają też inaczej zbudowane odnóża odwłokowe, co jest związane z przekazywaniem nasienia przez samce.

Rozmnażanie: Przebiega podobnie jak u raka szlachetnego.

Występowanie: Pierwotnie zamieszkiwał zlewiska Morza Czarnego i Kaspijskiego. Przybył do Europy Zachodniej w XVIII w. poprzez wybudowane przez człowieka kanały łączące Wołgę z dopływami Dźwiny i dalej z rzekami wpadającymi do jeziora Onega i Ładoga. Stamtąd opanował zlewisko Bałtyku. Obecnie jest najbardziej rozpowszechnionym rakiem w Europie.

[edytuj] Zagrożenia i ochrona

W Polsce gatunek podlega ochronie. Podobnie jak rak szlachetny, znajduje się w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt. Oba te gatunki są wypierane przez introdukowane raki pręgowate i sygnałowe.