Rakuska Czuba

Z Wikipedii

Rakuska Czuba
Państwo	Słowacja, Europa
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2 037 m n.p.m.
Data zdobycia	1906
Pierwsze wejście	Günter O. Dyhrenfurth i Alfred Martin

Rakuska Czuba (słow. Veľka Svišťovka) – najwyższy szczyt w Rakuskiej Grani oddzielającej środkowe części Huncowskiej Kotliny (Huncovská kotlinka) od Doliny Kieżmarskiej (Dolina Bielej vody kežmarskej) w Tatrach. Rakuska Grań zaczyna się na Rakuskiej Przełęczy (Sedlo pod Svišťovskou), która oddziela Rakuską Czubę od Małego Kieżmarskiego Szczytu (Malý Kežmarský štít). Pomiędzy tym szczytem a Rakuską Kopą (Svišťový hrb) znajduje się przełęcz – Rakuski Przechód (Sedlo pod Svišťovkou), przez która przebiega szlak Magistrali Tatrzańskiej.

Od Rakuskiej Czuby w kierunku południowo-wschodnim opada długi grzbiet stanowiący część Rakuskiej Grani. W nim wyróżnia się niezbyt wysokie, lesiste wzniesienie Małej Rakuskiej Czubki (Malá Svist'ovka) 1561 m n.p.m. W kierunku północno-wschodnim boczny grzbiet Fornalskiej Grani schodzący w kierunku Doliny Kieżmarskiej.

Nazwa Rakuskiej Grani i znajdujących się w niej szczytów pochodzi od spiskiej wsi Rakusy (Rakúsy). Nazwa Folwarczna Grań związana jest z spiską wsią Fornalki (Stráne pod Tatrami, dawniej Foľvark).

Stoki Rakuskiej Grani to dawne tereny pasterskie. Okoliczne szczyty były odwiedzane już w XVII wieku, a może nawet wcześniej. Zimą przez Rakuską Czubę wchodzili na Kieżmarski Szczyt Günter Oskar Dyhrenfurth i Alfred Martin 8 marca 1906.