Reynaldo Bignone

Z Wikipedii

Reynaldo Bignone, Reynaldo Benito Antonio Bignone Ramayón (ur. 21 stycznia 1928 w Moron, prowincja Buenos Aires), polityk argentyński, wojskowy, prezydent Argentyny w latach 1982-1983.

Od 1958 był oficerem w sztabie generalnym. W 1975 awansowany do stopnia generała brygady, został dyrektorem szkoły wojskowej. Rok później przeszedł do pracy w administracji rządowej jako przedstawiciel junty (kierowanej przez generała Jorge Videlę) w Ministerstwie Spraw Społecznych. Później był sekretarzem generalnym biura głównodowodzącego armii i komendantem szkolnictwa wojskowego, od 1979 w randze generała dywizji. W 1981 został przeniesiony w stan spoczynku.

Po porażce Argentyny w wojnie o Falklandy z Wielką Brytanią ustąpił w kwietniu 1982 prezydent Leopoldo Galtieri. Tymczasowo kierowanie państwem przejął Alfredo Saint-Jean, a w czerwcu 1982 junta powołała na prezydenta gen. Bignone, który został zaprzysiężony 1 lipca 1982. Prowadził on politykę ugodową, doprowadził do zwolnienia części więźniów politycznych, zniósł stan wyjątkowy; w październiku 1983 w wyniku wyborów powszechnych do władzy doszli przedstawiciele opozycji, z którymi Bignone bezskutecznie negocjował szeroką amnestię dla przywódców junty.

[edytuj] Źródła

• Encyklopedia. Świat w przekroju 1982-1983, Wiedza Powszechna, Warszawa 1985