Robert Kempiński (szachista)

Z Wikipedii

Robert Kempiński
Robert Kempiński, 2005
Państwo	Polska
Data i miejsce urodzenia	11 lipca 1977 Gdańsk
Tytuł szachowy	arcymistrz (1996)
Ranking	2590 (01.01.2008)
Miejsce w kraju	8

Robert Kempiński (ur. 11 lipca 1977 w Gdańsku) - polski szachista, arcymistrz.

W 1991 roku jako czternastolatek zdobył pierwszy tytuł mistrza Polski w swojej kategorii wiekowej. Rok później został mistrzem Polski juniorów do lat 20. Przez następne kilka lat wielokrotnie reprezentował kraj w juniorskich rozgrywkach międzynarodowych. Trzykrotnie zdobył tytuł mistrza Europy, do 16 lat (w 1993 roku) i do 18 lat (1994 i 1995). W 1995 roku został mistrzem świata juniorów do 18 lat. Zwyciężył w turniejach międzynarodowych w Zlinie (1994) i Czeskich Budziejowicach (1995). W 1996 roku Międzynarodowa Federacja Szachowa przyznała mu tytuł arcymistrza.

W latach 1994 - 2007 brał udział w czternastu kolejnych finałach mistrzostw Polski seniorów. W 1997 zdobył tytuł mistrza Polski po wygranym barażu z Michałem Krasenkowem i Jackiem Gdańskim. W 2001 ponownie zmierzył się w barażu z Michałem Krasenkowem i zdobył tytuł po remisowej dogrywce, dzięki lepszej punktacji pomocniczej. Od roku 1996 reprezentował Polskę na sześciu kolejnych olimpiadach, w 2000 i 2004 roku uzyskując wysokie rankingi turniejowe (odpowiednio 2668 i 2646 punktów). Czterokrotnie brał udział w drużynowych mistrzostwach Europy, w 1999 roku zdobył indywidualnie srebrny medal na czwartej szachownicy^[1].

W roku 2001 podzielił I miejsce w otwartym turnieju (memoriale Akiby Rubinsteina) w Polanicy-Zdroju^[2]. Rok później podzielił II lokatę w openie w Linares^[3]. W 2004 zwyciężył (wraz z Thomasem Lutherem) w Bad Zwesten^[4]. Wystąpił również w Trypolisie na mistrzostwach świata systemem pucharowym, odpadł jednak w I rundzie, przegrywając z Aleksandrem Lastinem^[5]. W 2005 podzielił I miejsca w otwartych turniejach w Deizisau^[6] oraz w Hamburgu^[7]. Kolejny sukces odniósł w roku 2006, zwyciężając w memoriale Akiby Rubinsteina w Polanicy-Zdroju^[8]. W 2007 zajął II miejsce (za Konstantinem Landą) w otwartym turnieju w Hamburgu^[9], natomiast w 2008 triumfował w tradycyjnym turnieju Porzellan-Cup w Dreźnie^[10].

Od 2002 roku jest zawodnikiem drużyny Polonia Plus GSM Warszawa, z którą zdobył pięć tytułów drużynowego mistrza Polski.

Najwyższy ranking w swojej dotychczasowej karierze osiągnął 1 kwietnia 2005 roku, posiadał wówczas 2627 punktów i na światowej liście FIDE zajmował 84. miejsce^[11].