Mieczysław Najdorf

Z Wikipedii

W tym artykule użyto notacji algebraicznej w celu opisania szachowych posunięć.

Mieczysław Najdorf
Państwo	Polska Argentyna
Data i miejsce urodzenia	15 kwietnia 1910 Grodzisk Mazowiecki
Data i miejsce śmierci	5 lipca 1997 Málaga
Tytuł szachowy	arcymistrz (1950)

Mieczysław Najdorf, właśc. Mendel Najdorf, po zmianie obywatelstwa Miguel Najdorf (ur. 15 kwietnia 1910 w Grodzisku Mazowieckim, zm. 5 lipca 1997 w Maladze) – argentyński szachista pochodzenia żydowskiego, do początku lat lat 40. XX wieku obywatel Polski.

Pierwszymi nauczycielami Najdorfa byli Dawid Przepiórka i Ksawery Tartakower. W roku 1930 wystąpił w pierwszym szachowym turnieju i zajął w mistrzostwach Warszawy VI-VII miejsce. W kolejnych latach wystąpił w wielu turniejach, osiągając liczne sukcesy, m.in.:

1931 - Warszawa (mistrzostwa miasta) – II miejsce
1934 - Warszawa (mistrzostwa miasta) – I
1935 - Warszawa (mistrzostwa Polski) – II, brązowy medal na olimpiadzie szachowej w Warszawie
1936 - mistrzostwa Węgier – I-II
1937 - Jurata (mistrzostwa Polski) – III, Rogaška Slatina – I, brązowy medal na olimpiadzie w Sztokholmie
1939 - srebrny medal na olimpiadzie w Buenos Aires
1941 - Buenos Aires – I-II, Mar del Plata – I-II
1942 - Mar del Plata – I
1943 - Mar del Plata – I
1944 - Mar del Plata – I
1946 - Praga – I, Barcelona – I
1947 - Mar del Plata – I
1948 - Wenecja – I, Buenos Aires - I
1950 - Bled – I, Amsterdam – I, srebrny medal na olimpiadzie w Dubrowniku
1952 - Hawana – I-II, srebrny medal na olimpiadzie w Helsinkach
1954 - srebrny medal na olimpiadzie w Amsterdamie
1956 - Mar del Plata – I-II
1959 - Mar del Plata – I-II
1961 - Mar del Plata – I
1962 - Hawana (memoriał Jose Raula Capablanki) – I, brązowy medal na olimpiadzie w Warnie
1964 - Buenos Aires – I,
1966 - Buenos Aires – I
1967 - Mar del Plata – I
1968 - Buenos Aires – I-II
1970 - Belgrad (występ w meczu ZSRR – Reszta świata), Buenos Aires – I-III
1973 - mistrzostwa Argentyny – I
1975 - mistrzostwa Argentyny – I
1976 - Lone Pine open – dzielone II, otwarte mistrzostwa RPA – I
1977 - mistrzostwa Argentyny – III
1979 - Buenos Aires – II ^[1]

Wariant Najdorfa w obronie sycylijskiej

W okresie powojennym należał do ścisłej światowej czołówki, co potwierdził bardzo dobrymi wynikami, które osiągnął na turniejach pretendentów do tytułu mistrza świata: w roku 1950 w Budapeszcie zajął V^[2], a w 1953 w Zurychu – VI miejsce^[3]. Lokaty te odpowiadały wówczas miejscu w pierwszej dziesiątce na świecie.

Na olimpiadach wystąpił łącznie 14 razy (11 w barwach Argentyny, w tym dziesięciokrotnie na I szachownicy oraz 3 w barwach Polski). Zdobył 11 medali (7 drużynowych i 4 indywidualnie) oraz rozegrał 222 olimpijskich partii, w których uzyskał 145 pkt^[4].

Był rekordzistą, jeśli chodzi o grę w symultanach. W São Paulo w 1950 roku rozegrał 250 partii jednocześnie, osiągając wynik +226 =14-10. Wniósł duży wkład w rozwój teorii szachowej, głównie obrony sycylijskiej i królewsko-indyjskiej. Nazwisko Najdorfa nosi jeden z najbardziej popularnych i często stosowany przez najsilniejszych szachistów świata wariant w obronie sycylijskiej:

1. e4 c5
2. Sf3 d6
3. d4 c:d4
4. S:d4 Sf6
5. Sc3 a6

Poza sukcesami szachowymi, podobne powodzenie osiągnął w interesach, a mianowicie w branży ubezpieczeniowej - po wojnie został jednym z najzamożniejszych Argentyńczyków.