Robert Orleański, książę Chartres

Z Wikipedii

Robert Burbon-Orleański, fr. Robert Philippe Louis Eugène Ferdinand d'Orléans (ur. 9 listopada 1840, Paryż - zm. 5 grudnia 1910, Saint Fermin) - książę Chartres, młodszy syn Ferdynanda Filipa Orleańskiego i Hélène Mecklemburg-Schwerin. Młodszy brat Filipa, księcia Paryża pretendenta do tronu Francji jako Filip VII.

Urodzony w 1840, w młodym wieku został sierotą. Jego ojciec zmarł w 1842 - w wypadku powozu w Sablonville, a matką w 1857 zmarła na grypę, którą zaraziłą się od Roberta. Robertem i jego starszym bratem zaopiekowali się dziadkowie: król Ludwik Filip I i królowa Maria Amelia Burbon-Sycylijska. Po rewolucji 1848 roku, która obaliła jego dziadka, cała rodzina zmuszona była udać się na wygnanie. 24 lutego Ludwik Filip I chciał abdykować na rzecz swojego wnuka - starszego brata Roberta. Matka braci w tym wypadku zostałaby proklamowana regentką. Parlament francuski nie zgodził się na nowego króla i ustanowił II Republikę. Robert z bratem i matką udali się do Niemiec, a Ludwik Filip I i pozostali członkowie rodziny - do Anglii.

11 czerwca 1863, w Kingston-upon-Thames poślubił swoją kuzynkę - Françoise d'Orléans (1844-1925), córkę Franciszka Orleańskiego - księcia de Joinville i Franciszki Bragança. Para ta miała 5 dzieci:

Marię Orleańską (1865-1909), od 1885 żonę księcia Waldemara Duńskiego,
Roberta Orleańskiego (1866-1885),
Henryka Orleańskiego (1867-1901),
Małgorzatę Orleańską (1869-1940), od 1896 żonę Marie-Armand-Patrice de Mac-Mahon, księcia Magenta,
Jana Orleańskiego, księcia de Guise (1874-1940), od 1899 męża swojej siostry ciotecznej Isabelli d'Orléans, dziadka aktualnego orleańskiego pretendenta do tronu Francji - Henri d'Orléans, hrabiego Paryża.