Roman Padlewski
Z Wikipedii
Roman Padlewski ps. "Skorupka", "Kasztan" (ur. 7 października 1915 w Moskwie, zm. 16 sierpnia 1944 w Warszawie) – polski kompozytor, pianista, muzykolog, skrzypek, dyrygent, krytyk muzyczny, podporucznik, powstaniec warszawski.
Był synem pianistki Nadziei Beresteniew-Padlewskiej i profesora Leona Juliana Padlewskiego. Uczył się w Poznaniu, w klasie skrzypiec u Zdzisława Jahnke i kompozycji u Tadeusza Szeligowskiego i Wiechowicza. Następnie studiował muzykologię na Uniwersytecie. Absolwent szkoły artylerii w stopniu podchorążego. Walczył w wojnie obronnej 1939, także w obronie Warszawy. Podczas okupacji działał w Tajnym Związku Muzyków.
Uczestniczył w powstaniu warszawskim jako żołnierz Brygady Dywersyjnej "Broda 53" (Zgrupowanie Radosław) pod pseudonimami "Skorupka" i "Kasztan". Zmarł w szpitalu powstańczym 16 sierpnia na Starym Mieście, po tym jak 14 sierpnia na Woli, próbując zneutralizować goliata, został ciężko ranny. Odznaczony Krzyżem Walecznych i Orderem Virtuti Militari.
Część jego kompozycji uległa zniszczeniu podczas działań wojennych. W 1995 powstał film biograficzny o Romanie Padlewskim.
[edytuj] Ważniejsze zachowane kompozycje
- 1933 – Trzy pieśni do sł. Artura Marii Swinarskiego; zachowały się 1. Ryngraf i 2. Śmierć św. Sebastiana)
- 1938 – Pieśń do słów Jana Lechonia: Pytasz, co w mojem życiu...
- 1939 – Stabat Mater na chór mieszany a cappella - ostatni utwór Padlewskiego napisany przed wojną, zgodnie uważany za najbardziej dojrzały utwór kompozytora.
- Dwa motety na chór żeński lub chłopięcy do anonimowych tekstów z XVI wieku:
- O Anielska Pani
- Radości wam powiedam
- 1941 – Sonata per violino solo
- 1941 – Suita na skrzypce i fortepian, nieukończona
- 1940-1942 – II Kwartet smyczkowy
- 1942 – Suita kurpiowska na skrzypce i fortepian - opracowanie 4 pieśni op. 58 Karola Szymanowskiego
Spośród zaginionych kompozycji należy wymienić I i III kwartet smyczkowy oraz Koncert skrzypcowy z 1944 roku.
