Roman Trześniowski

Z Wikipedii

Roman Trześniowski (1 sierpnia 1909 w Komarowie, Zamojszczyzna - 22 lutego 2004 w Warszawie), prof., teoretyk wychowania fizycznego, pedagog.

Studiował na Akademii Wychowania Fizycznego (AWF) w Warszawie, po wojnie także na UW (ukończył 1954). 1959 obronił doktorat, 1964 habilitację (z pedagogiki), 1973 otrzymał tytuł prof. nadzwyczajnego.

Pracował przed 1939 (a także przez kilka lat wojny) jako nauczyciel w szkołach wiejskich. Brał udział w kampanii wrześniowej. W latach 1943-1945 zatrudniony w Polskim Monopolu Tytoniowym (jako instruktor uprawy tytoniu), po wojnie był wizytatorem Kuratorium Pomorskiego w Toruniu. Od 1949 związany z warszawską AWF - był kolejno starszym aystentem, adiunktem, zastępcą profesora, starszym wykładowcą, wreszcie docentem i profesorem. Pełnił na uczelni funkcje kierownika Studium Doktoranckiego (1969-1972), dyrektora Instytutu Wychowania Fizycznego i Rekreacji Ruchowej (1972-1975), kierownika Zakładu Teorii Wychowania Fizycznego (1975-1979), dziekana (1964-1969). W 1983 przeszedł na emeryturę, ale współpracował z AWF (uczelnia otrzymał w międzyczasie imię Józefa Piłsudskiego) aż do 2000. W 1992 prof. Trześniowskiemu nadano tytuł doctor honoris causa warszawskiej AWF.

Był wieloletnim działaczem Polskiego Towarzystwa Naukowego Kultury Fizycznej, 1966 znalazł się w gronie współzałożycieli Towarzystwa i objął funkcję sekretarza, w latach 1968-1983 prezes; nadano mu członkostwo honorowe. Należał przez dłuższy czas do partii ludowych, SL i ZSL (m.in. przewodniczył Komisji Kultury Fizycznej i Turystyki przy Naczelnym Komitecie).

Przez wiele lat związany z redakcją miesięcznika "Kultura Fizyczna" (1949-1964 sekretarz redakcji). Od 1980 członek Komitetu Nauk o Kulturze Fizycznej PAN; współpracował z Ministerstwem Oświaty i Wychowania oraz Główną Komisją Kultury Fizycznej i Turystyki.

Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Autor artykułów i publikacji książkowych, dotyczących wychowania fizycnego dzieci i młodzieży, m.in.

• Zabawa i gry ruchowe (1953)
• O wychowaniu fizycznym dzieci i młodzieży (1953)
• Wychowanie fizyczne w Ogrodach Jordanowskich (1954)
• Zdrowe i sprawne dziecko (1958)
• Metody określania rozwoju fizycznego w ramach potrzeb wychowania fizycznego i sportu (1958)
• Rozwój fizyczny i sprawność młodzieży polskiej (1961)
• Miernik sprawności fizycznej uczniów i uczennic w wieku 7-9 lat (1963)
• Zabawa ruchowa w procesie wychowania ("Roczniki Naukowe AWF", 1979)

Bibliografia:

• Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, edycja 3, Warszawa 1993