Romulus i Remus
Z Wikipedii
Romulus i Remus (z łac.) - legendarni bracia bliźniacy, założyciele miasta Rzym.
Romulus był założycielem Rzymu i jego pierwszym królem. Za okres jego życia przyjmuje się środkowe dziesięciolecia VIII wieku p.n.e., według starożytnych obliczeń były to lata 772 p.n.e. - 716 p.n.e.
Remus bliźniaczy brat Romulusa; starożytni uczeni obliczali, że żył w latach 772 p.n.e. - 753 p.n.e.
Według rzymskich historyków, przede wszystkim Tytusa Liwiusza, bracia byli wnukami króla miasta Alba Longa (dziś Castel Gandolfo), Numitora. Brat Numitora Amulius dokonał zamachu stanu, króla uwięził, a jego córce Rei Sylwii (łac. Rhea Silvia) nakazał zostać westalką i żyć w celibacie.
Rea Sylwia zaszła jednak w ciążę i powiła bliźnięta, dwóch chłopców, których nazwano Romulus i Remus. Ich ojcem miał być nie kto inny, tylko bóg Mars. Jako że westalkom zakazane były stosunki płciowe, zakopano ją żywcem. Amuliusz rozkazał dzieci utopić w rzece. Wrzucony jednak do wody koszyk z nimi popłynął z prądem i utknął w jednej z zatoczek. Płacz dzieci usłyszała wilczyca, która w efekcie zaczęła regularnie odwiedzać zatoczkę, by karmić dzieci własnym mlekiem. Wilczycę wyśledził pasterz królewski, znalazł koszyk z dziećmi i zaadoptował je.
Wilczyca jest z tego powodu nieoficjalnym symbolem Rzymu. Najbardziej znany wizerunek (patrz zdjęcie) to starożytna rzeźba w stylu etruskim (datowana na rok ok. 500 p.n.e.), do której dopiero w roku 1474 n.e. dorobiono postacie dzieci.
Po osiągnięciu dorosłości Romulus i Remus dowiedzieli się o swoim pochodzeniu i dokonali zamachu stanu i przywrócili na tron prawowitego władcę Numitora. Po czym odeszli wraz z grupą młodzieży szukać nowej siedziby. Znaleźli ją nad Tybrem, gdzie było siedem wzgórz. Na jednym z nich postanowili założyć miasto.
W tym celu posłużyli się rytuałem auspicjów. Romulus, usadowiony na Palatynie zyskał lepszy omen od obserwującego z Awentynu Remusa. Według jednego z przekazów Romulus zobaczył 12 sępów natomiast Remus tylo 6. Gdy Remus upokorzony porażką zaczął drwić z brata wyznaczającego granicę przyszłego miasta, ten zabił go. Miało się to stać 21 kwietnia 753 roku p.n.e.
Romulus panował dłuższy czas i miał zostać wzięty żywcem do nieba by stać się bogiem Kwirynem (łac. Quirinus). Jego następcą na tronie rzymskim został Numa Pompiliusz.