Rozgrzeszenie

Z Wikipedii

Rozgrzeszenie, absolucja - ostatni element sakramentu pokuty, odmówienie przez spowiednika formuły, która oczyszcza penitenta z grzechów. Jest ono skuteczne tylko wówczas, gdy penitent jest do niego dysponowany, czyli spełnia określone warunki (wyznanie wszystkich grzechów, żal, postanowienie poprawy). Jeśli brak dyspozycji penitenta ujawnia się w spowiedzi, spowiednik winien odmówić rozgrzeszenia, natomiast jeśli ten brak pozostaje ukryty, wypowiedziane rozgrzeszenie i tak nie odnosi skutku.

Teologiczne podstawy rozgrzeszenia znajdują się w Piśmie Świętym. Jezus Chrystus zleca Apostołom to zadanie w słowach: "Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane" (Ewangelia Jana, rozdział 20, werset 23).

Pełna formuła rozgrzeszenia ma brzmienie: Bóg, Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna, i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła. I ja odpuszczam tobie grzechy w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. W naglących sytuacjach (np. niebezpieczeństwo śmierci) spowiednik może wypowiedzieć tylko ostatnie zdanie.