Rozrusznik silnika

Z Wikipedii

Rozrusznik - urządzenie do uruchamiania silnika spalinowego. Najczęściej stosowanymi są rozruszniki elektryczne, choć spotyka się też pneumatyczne, jak i małe silniki spalinowe.

Rozrusznik elektryczny to szeregowy silnik elektryczny prądu stałego, który służy do obracania wału korbowego silnika i nadawania mu odpowiedniej prędkości obrotowej, przy której silnik może samodzielnie pracować. Rozrusznik silnika spalinowego jest odbiornikiem pobierającym najwięcej energii elektrycznej z akumulatora, lecz tylko w krótkich okresach podczas uruchamiania silnika. Pobór prądu w chwili uruchamiania silnika w samochodach osobowych wynosi 200-600A. W zależności od rodzaju pojazdu moc rozrusznika wynosi 0,4-10 kW. Stosuje się rozruszniki 6-, 12- i 24-woltowe, w zależności od napięcia instalacji elektrycznej, w ciągnikach rolniczych spotyka się także przełączniki przełączające dwa 12 V akumulatory w układ 24 V. Układy 24 V stosowane są głównie w samochodach ciężarowych i autobusach z silnikami o dużej mocy.

Aby rozrusznik spełniał swe zadania, musi pokonać opory, na które składają się: - sprężanie czynnika roboczego w cylindrach, - zasysanie mieszanki paliwowej (lub powietrza), - tarcie tłoków o powierzchnie cylindrów, - tarcie w łożyskach walu silnika, - opory związane z praca mechanizmów pomocniczych. Na czas rozruchu wirnik rozrusznika zostaje sprzęgnięty z walem silnika za pomocą przekładni zębatej. Rozrusznik powinien zapewnić minimalną prędkość obrotową silnika, przy której może on rozpocząć samodzielną pracę. Prędkość rozruchowa silnika wynosi 40-100 obr/min w przypadku czterosuwowych silników z zapłonem iskrowym, a 100-200 obr/min w silnikach z zapłonem samoczynnym.

[edytuj] Budowa zasada działania

Rozrusznik to szeregowy lub szeregowo-bocznikowy silnik elektryczny, wyposażony w mechanizm sprzęgający zwany bendiksem. Podstawowe części składowe rozrusznika elektrycznego to: bieguny, uzwojenie wzbudzenia, wirnik, komutator, szczotki, urządzenie załączające i sprzęgające. Bieguny przeważnie cztery (jak w prądnicy) - to elektromagnesy służące do wzbudzania pola magnetycznego. Składają się z nabiegunników z miękkiej stali i osadzonych na nich uzwojeń wzbudzenia. Uzwojenie wzbudzenia jest połączone szeregowo z uzwojeniem wirnika stąd nazwa silnik szeregowy. Ponieważ rozrusznik pobiera duży prąd (do 600 A), uzwojenie wykonuje się z grubego drutu lub płaskownika miedzianego. Uzwojenie wirnika jest wykonane z płaskownika miedzianego. Końce uzwojeń są przylutowane do segmentów komutatora. Po drugiej stronie wałka rozrusznika znajduje się urządzenie sprzęgające rozrusznik z kołem zamachowym silnika. Szczotki w liczbie odpowiadającej liczbie biegunów (na ogół cztery) - w celu zwiększenia przewodności wykonuje się z węgla.

Urządzenie sprzęgające służy do sprzęgania rozrusznika z kołem zamachowym silnika w celu wprawienia w ruch obrotowy wału korbowego. Elementem sprzęgającym jest zębnik osadzony na wałku wirnika, zazębiany z wieńcem zębatym koła zamachowego silnika.