Rudka (góra)

Z Wikipedii

Rudka
Rudka widziana z kolejki na Czarną Górę
Państwo	Polska
Pasmo	Masyw Śnieżnika Sudety Wschodnie
Wysokość	956 m n.p.m.
Pierwsze wejście	w czasach przedhistorycznych

Rudka (dawniej niem. Zechenberg, po 1945 r. również Mokrzyca) – góra ze szczytem na wysokości 956 m n.p.m. znajdująca się w Masywie Śnieżnika w Sudetach, na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego w pobliżu wsi Sienna, Janowa Góra i Kletno.

[edytuj] Geografia i geologia

Góra wznosi się w północnym, bocznym rozłogu Śnieżnika odchodzącym od Żmijowca, pomiędzy dolinami dwu rzek: Siennej Wody i Kleśnicy. Zbudowana jest z gnejsów śnieżnickich i łupków łyszczykowych, w których występują wapienie krystaliczne i amfibolity. W strefie ich kontaktu występuje bogate okruszcowanie i zmineralizowanie.

Pod koniec XVI w. ze zboczy Rudki ze strony obu dolin wydobywano galenę, a w XIX w. i na początku XX w. rudy żelaza. Po 1948 r. od strony Kletna prowadzono również wydobycie rud uranu w ramach działalności zakładów Kopaliny. Ślady działalności górniczej w rejonie tej góry są do dziś widoczne w postaci hałd i sztolni.

[edytuj] Przyroda

Rudka jest porośnięta świerkowym lasem regla dolnego z niewielkim przerzedzeniem w okolicy szczytu. Brzegiem tego lasu przebiega granica Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego.

[edytuj] Źródła

• Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 16 Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa 1993, ISBN 83-7005-341-6
• Masyw Śnieżnika - Stronie Śląskie, mapa w skali 1:30 000, Wydawnictwo Kartograficzne "Compass", Wrocław 2003, ISBN 83-89165-34-1