Ruprecht I Wittelsbach

Z Wikipedii

Ruprecht I Wittelsbach ( ur. 9 czerwca 1309 Wolfratshausen – zm. 16 lutego 1390 Neustadt an der Weinstrasse ) – książę Palatynatu , od 1356 roku elektor Palatynatu Reńskiego .

Syn księcia Bawarii i hrabiego Palatynatu Rudolfa I i Matyldy Nassau córki króla Niemiec Adolfa .

Na mocy umowy z Pawii zawartej między Rudolfem II i jego bratem cesarzem Ludwikiem IV w 1317 roku , Rudolf oddał bratu część Górnej Bawarii, zachowując Palatynat.

Po śmierci Rudolfa w 1319 roku księciem Palatynatu zostaje jego najstarszy syn Adolf Wittelsbach . Umiera on w 1327 roku, jego następcom zostaje drugi syn Rudolf II Wittelsbach (książę) . Po śmierci Rudolfa II który nie pozostawił po sobie męskiego potomka, księciem Palatynatu zostaje trzeci syn Rudolfa - Ruprecht.

Ruprecht żeni się w 1350 roku z hrabiną Elżbietą (1340-1382) córką hrabiego Flandrii i Namuru Jana I Dampierre.

W 1356 roku na mocy Złotej Bulli wydanej przez cesarza Karol IV Luksemburski książę Palatynatu został jednym z 7 elektorów Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego .

Trzy lata po śmierci Elżbiety Ruprecht żeni się ponownie z księżniczką Beatrycze (1360-1395) córką księcia Bergu Wilhelma I i córki Ruprechta II – Anny Wittelsbach. Zarówno z pierwszego jak i drugiego małżeństwa nie narodziło się dziecko.

Ruprecht zakłada w 1386 roku Uniwersytet w Heidelbergu .

Po śmierci Ruprechta elektorem Palatynaty zostaje jego bratanek Ruprecht II Wittelsbach syn Adolfa .