Sébastien Loeb

Z Wikipedii

Sébastien Loeb

Imię i nazwisko	Sébastien Loeb
Kraj	Francja
Urodzony	26 lutego 1974
Obecna seria
Seria	Rajdowe Mistrzostwa Świata
Zespół	Citroën Total W.R.T.
Samochód	Citroën C4 WRC
Pilot	Daniel Elena
Sukcesy
2001 — Rajdowy Mistrz Świata Super 1600 2001 — Rajdowy Mistrz Francji Super 1600 2003 — Rajdowy Vicemistrz Świata 2004 — Rajdowy Mistrz Świata 2005 — Rajdowy Mistrz Świata 2006 — Rajdowy Mistrz Świata 2007 — Rajdowy Mistrz Świata
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Serwis WWW

Sébastien Loeb (ur. 26 lutego 1974 w Haguenau), francuski kierowca rajdowy, czterokrotny mistrz świata ^[1].

Jak podaje oficjalna strona Rajdowych Mistrzostw Świata, Sebastien Loeb jest najbardziej utytułowanym kierowcą rajdowym ^[2]. W Rajdowych Mistrzostwach Świata pierwsze zwycięstwo odniósł w 1999 roku, zdobywając I miejsce w Rallye de France - Tour de Corse samochodem Citroën Saxo VTS (klasa A6). W 2000 roku, w tej samej klasie, zwyciężył w Wales Rally GB. Dwa lata później, już jako kierowca WRC bierze udział w dwóch eliminacjach Rajdowych Mistrzostw Świata. W Rallye Automobile Monte Carlo zdobywa II miejsce a ADAC Rallye Deutschland pierwsze. W następnym 2003 roku, jako kierowca fabrycznego teamu Citroen, bierze udział we wszystkich eliminacjach WRC i zdobywa tytuł Vicemistrza Świata. Kolejne lata 2004 - 2007 czterokrotnie z rzędu przynoszą mu Mistrzostwo Świata w klasyfikacji WRC.

Spis treści

1 Kariera
2 Wygrane rajdy w Rajdowych Mistrzostwach Świata
3 Samochody
4 Przypisy

[edytuj] Kariera

[edytuj] 1996 - 1999

W roku 1996 dołącza do teamu Ambition Sport Auto, założonego przez Dominiqua Heintza i Rémi Mammosser. Finanse grupy nie są duże, jednak w roku 1997, Sebastien dostaje pierwszy samochód rajdowy - Peugeot 106 a Dominique Heintz zostaje jego pilotem. Para Loeb - Heintz zdobywa 8 miejsce w zawodach Volant106 w klasie 1300ccm a następnie 1600ccm. Magazyn Echappement nadaje Loebowi tytuł "najlepiej zapowiadającego się kierowcy". W międzyczasie Sebastien poznaje pilota Daniela Elenę. Para Loeb - Elena funkcjonuje do dziś, odnotowawszy 4 mistrzowskie tytuły w klasie WRC.

W 1998 zdobywa 6 miejsce w Citroen Saxo kit-car Cup a w 1999 już pierwsze. Rok 1999 to także pierwszy start w Rajdowych Mistrzostwach Świata. Fédération Française de Sports Automobiles umożliwia mu start w RallyRACC Catalunya-Costa Daurada. Nie odnosi tam sukcesów. Zwycięża za to w Rallye de France - Tour de Corse i Rallye San Remo w klasie A6.

[edytuj] 2000

Rok 2000 to przełom w karierze Loeba. Dzięki wstawiennictwu Didiera Auriola Loeb po raz pierwszy jedzie w rajdzie samochodem WRC - Toyotą Corollą. Bierze udział w oraz Rallye de France, w obu klasyfikując się w pierwszej dziesiątce. Natomiast w Wales Rally GB Citroënem Saxo VTS zdobywa pierwsze miejsce w klasie A6. Wcześniej jednak zdobywa mistrzostwo Francji w klasie Citroen Saxo kit-car w Szutrowych Mistrzostwach Francji. Zwraca to uwagę Guya Fréquelina, który oferuje Loebowi możliwość reprezentowania Citroena w Mistrzostwach Francji.

[edytuj] 2001

Zdobywa mistrzostwo Super 1600 French Rally Championship oraz Super 1600 World Championship. W obu imprezach startuje Citroënem Saxo.

[edytuj] 2002

Debiutuje w klasie WRC, jadąc Citroenem Xsarą WRC. W Rallye Automobile Monte Carlo zdobywa II miejsce a w ADAC Rallye Deutschland pierwsze.

[edytuj] 2003 - Vicemistrz Świata

W roku 2003 po raz pierwszy bierze udział w pełnym sezonie WRC. Wygrywa wówczas 3 rajdy, zdobywając tytuł Vicemistrza Świata

[edytuj] 2004 - I tytuł mistrzowski

W roku 2004, zdobycie tytułu mistrzowskiego zapewnia mu zwycięstwo w pięciu rajdach. Mimo to, już po zapewnieniu sobie tytułu mistrzowskiego, zwycięża w kolejnym, szóstym rajdzie Rally Australia, wyrównując tym samym rekord ilości zwycięstw w jednym sezonie, ustanowiony w 1992 przez Didiera Auriola.

[edytuj] 2005 - II tytuł mistrzowski

17 lipca 2005 - wygrywając siódmy rajd w tym samym sezonie rajdowym, ustanawia nowy rekord świata. Ostatecznie kończy sezon 2005 wygrywając 10 rajdów. Jako pierwszy zawodnik w historii wygrywa także 6 rajdów z rzędu. Dzięki tym rezultatom po raz drugi broni tytuł mistrza świata z 56 punktami przewagi nad drugim w klasyfikacji generalnej Petterem Solbergiem. Wyrównuje tym samym wynik ilości mistrzowskich tytułów Carlosa Sainza i Marcusa Gronholma.

Warte odnotowania jest sportowe zachowanie Loeba w Rajdzie Wielkiej Brytanii. Na 15 odcinku rajdu ginie Michael Park. Prowadzący wówczas w rajdzie Loeb świadomie spóźnia się 2 minuty z dotarciem do mety, przez co spada na miejsce 3. Gdyby zwyciężył - zapewniłby sobie tytuł mistrzowski na 4 rajdy przed końcem sezonu. Mimo to, Loeb rezygnuje ze zwycięstwa. Ostatecznie w rajdzie zwycięża Petter Solberg^[3].

[edytuj] 2006 - III tytuł mistrzowski

Zostaje relegowany z fabrycznego teamu Citroena do prywatnego Kronos Citroën. Mimo to, rok 2006 to kolejne zwycięstwa i kolejny tytuł mistrzowski. Zapewnia mu go zwycięstwo w ośmiu rajdach. 3 września 2006 wygrywa 27 rajd w swojej karierze, czym ustanawia nowy rekord świata. Na cztery rajdy przed końcem sezonu, Loeb łamie rękę podczas jazdy na rowerze. Prowadzi wówczas 35 punktami przed Marcusem Gronholmem. Mimo nieobecności Sebastiena, Gronholm odrobia jedynie 34 punkty. Sebastien Loeb zdobywa więc trzeci tytuł mistrzowski w swojej karierze.

[edytuj] 2007 - IV tytuł mistrzowski

Rok 2007 przeszedł do historii, jako zażarta walka o tytuł pomiędzy Loebem a Gronholmem. Na cztery rundy przed końcem sezonu, tj. Rallye de France - Tour de Corse, Rally Japan, Rally Ireland i Wales Rally GB Sebastien Loeb, tracił 6 punktów do Gronholma. ^[4]. Zakładając, iż pierwsze i drugie miejsce w kolejnych rajdach pada łupem Loeba lub Gronholma, przewidywano następujący scenariusz wydarzeń:

Francuz zwycięży w "rodzimym" Rallye de France - Tour de Corse, co zmniejszy różnicę do 4 punktów. Następnym zwycięzkim rajdem będzie błotnisty Rally Japan, zgodnie z opinią, iż Loeb lepiej "czuje się" na nawierzchniach luźnych a Gronholm na asfalcie. Zmniejszyłoby to różnicę do 2 punktów. Następny rajd - asfaltowy Rally Ireland padnie łupem Gronholma, co znów podniesie różnicę do 4 punktów. Oznaczało to, iż w ostatnim rajdzie Wales Rally GB Loeb musi zwyciężyć a Gronholm zdobyć miejsce trzecie lub w którymś z poprzednich rajdów, popełnić na tyle poważny błąd, by uniemożliwił mu on zdobycie punktów.

Zgodnie ze scenariuszem Loeb zdobył zwycięstwo w Rallye de France - Tour de Corse a Gronholm był drugi. Różnica w klasyfikacji generalnej zmniejszyła się do 4 puntków. Mimo to, scenariusz zwycięstwa Loeba wydawał się niemożliwy: wciąż prowadził Gronholm a w kolejnych trzech rajdach tylko w dwóch faworytem był Loeb. Nadto Gronholm, jako, że z końcem sezonu 2007 zamierzał wycofać się z rajdów, za wszelką cenę starał się zdobyć swój trzeci tytuł mistrzowski.

Rally Japan wydawało się, ostatecznie pogrzebał szansę Loeba na czwarty mistrzowski tytuł z rzędu. W drugim dniu rajdu, z powodu błędu pilota Daniela Eleny, Loeb zniszczył samochód, wypadając z trasy. Skomentował to wówczas tak: "trudno go winić, był to jego pierwszy błąd od 11 lat" . Tymczasem, w trzecim dniu rajdu, Marcus Gronholm, uszkodziwszy klatkę bezpieczeństwa, także odpadł z rajdu. Mimo to, Fin wciąż prowadził 4 punktami a do końca sezonu pozostawały jeszcze tylko 2 rajdy, w tym korzystny dla Gronholma Rally Ireland.

Rally Ireland, umocnił jednak pozycję Loeba. W drugim dniu rajdu Gronholm uderzył silnie w betonową barierę. Zawieszenie samochodu rajdowego Forda Focusa zostało kompletnie zniszczone. Fin odpadł z rajdu. Loeb ukończył rajd na pierwszym miejscu, uzyskując sześciopunktową przewagę nad Gronholmem.

W kolejnym rajdzie Wales Rally GB, Loeb zdobył trzecie miejsce a Gronholm drugie. Ostatecznie, Francuz zwyciężył w klasyfikacji generalnej z przewagą 4 punktów, zdobywając czwarty z rzędu tytuł mistrzowski. Tym samym wyrównał on rekord ilości tytułów Juhy Kankkunena i Tommi Makinena i wyrównał rekord zdobytych pod rząd tytułów mistrzowskich, należący do Tommi Makkinena.

Sezon kończy z łączną ilością 568 punktów zdobytych we wszystkich 38 rajdach.

[edytuj] 2008

30 marca 2008 odnosi 39 zwycięstwo w swojej karierze pozostając niekwestionowanym rekordzistą w ilości wygranych rajdów. Na dzień 28 kwietnia 2008, po pięciu eliminacjach, Sebastien Loeb jest drugi ustępując pięcioma punktami Mikko Hirvonenowi. Przed piątym rajdem Jordan Rally WRC Loeb prowadził w klasyfikacji generalnej 5 punktami przed Hirvonenem. Prowadził także w Jordan Rally WRC. Jednak w drugim dniu, na drodze dojazdowej do dwunastego odcinka specjalnego zderzył się czołowo z kolegą z teamu Citroen Total World Rally Team Conradem Rautenbachem. Obaj odpadli z klasyfikacji i choć Loeb powrócił na zasadach SuperRally, nie zdobył puntków. Utracił tym samym prowadzenie w klasyfikacji generalnej.