Sól ziemi czarnej

Z Wikipedii

Sól ziemi czarnej
Gatunek	historyczny
Kraj produkcji	Polska
Główne role	Olgierd Łukaszewicz Jan Englert Jerzy Bińczycki Jerzy Cnota Wiesław Dymny Bernard Krawczyk Andrzej Wilk Antoni Zwyrtek
Produkcja
Reżyseria	Kazimierz Kutz
Scenariusz	Kazimierz Kutz

Sól ziemi czarnej - Film w reżyserii Kazimierza Kutza z 1969 roku. Opowiada o losach II powstania śląskiego pokazanego poprzez losy rodziny górnika którego synowie walczą w powstaniu o polskość ziemi śląskiej.

[edytuj] twórcy filmu

Reżyseria: Kazimierz Kutz
Scenariusz: Kazimierz Kutz
Zdjęcia: Wiesław Zdort
Scenografia: Bolesław Kamykowski
Kostiumy: Maria Karmolińska
Muzyka: Wojciech Kilar
Wykonanie muzyki: Wielka Orkiestra Symfoniczna PRiTv (Katowice), Orkiestra Górnicza Kopalni "Walenty Wawel", Orkiestra Górnicza Kopalni "Wieczorek" (Szopienice Śląskie), Kapela Ludowa Zakładów Cynkowych "Silesia" (Katowice), Chór Męski Kopalnii "Siemianowice"
Dyrygent: Konrad Bryzek, Augustyn Kozioł (orkiestra "Walenty Wawel")
Choreografia: Janina Marcinek
Taniec: Zespół Pieśni i Tańca Związku Zawodowego Górników w Siemianowicach, Zespół Pieśni i Tańca Zw. Zawod. Pracown. Handlu i Spółdzielczości w Cieszynie, Zespół Taneczny Domu Kultury Włókniarzy Beskid (Bielsk)
Dźwięk: Jerzy Wroński
Montaż: Irena Choryńska
Charakteryzacja: Irena Kosecka
Kierownictwo produkcji: Tadeusz Baljon
Produkcja: Zespół Filmowy Wektor
Atelier: Wytwórnia Filmów Fabularnych (Łódź)
Obsada aktorska: Olgierd Łukaszewicz (Gabriel Basista), Jan Englert (Erwin Maliniok), Jerzy Bińczycki (Bernard Basista, brat Gabriela), Jerzy Cnota (Euzebin Basista, brat Gabriela), Wiesław Dymny (Franek Basista, brat Gabriela), Bernard Krawczyk (Dominik Basista, brat Gabriela), Andrzej Wilk (Alojz Basista, brat Gabriela), Antoni Zwyrtek (ojciec Basistów), Izabella Kozłowska (sanitariuszka), Jerzy Łukaszewicz (Cyryl Basista, brat Gabriela), Daniel Olbrychski (porucznik Stefan Sowiński), Tadeusz Madeja (Wiktor), Henryk Maruszczyk (Emil), Halina Bełkowska (matka Basistów; w napisach imię: Helena), Zygmunt Biernat (powstaniec), Jan Bógdoł (powstaniec), Mieczysław Całka (powstaniec), Marian Dziędziel (powstaniec), Wiesław Grabek (powstaniec), Julian Kilar (powstaniec), Adam Kopciuszewski (powstaniec), Andrzej Siedlecki (powstaniec), Jerzy Siwy (powstaniec), Henryk Talar (powstaniec), Jerzy Trela (powstaniec), Ryszard Wachowski (powstaniec), Andrzej Wojaczek (powstaniec), Ryszard Zaorski (powstaniec), Paweł Baldy (powstaniec; w czołówce nazwisko: Baldi),
Lektor: Gustaw Holoubek

[edytuj] nagrody

1970 - Kazimierz Kutz Łagów (Lubuskie Lato Filmowe)-Grand Prix "Złote Grono" za "nowe, zdecydowanie odbiegające od dotychczas prezentowanych ukazanie autentycznego patriotyzmu jak i polskości ludu śląskiego oraz za wybitne walory artystyczne, a w szczególności za piękno obrazu i dramaturgię filmu oraz jego komunikatywność, subtelność i umiejętność silnego angażowania emocjonalnego widzów"
1970 - Kazimierz Kutz Łagów (Lubuskie Lato Filmowe)-nagroda za scenariusz
1970 - Bolesław Kamykowski Łagów (Lubuskie Lato Filmowe)-nagroda za scenografię
1970 - Wiesław Zdort Łagów (Lubuskie Lato Filmowe)-nagroda za zdjęcia
1970 - Kazimierz Kutz Nagroda Państwowa I stopnia
1971 - Kazimierz Kutz Grenoble (MSMiF)-Grand Prix
1975 - Kazimierz Kutz Łagów (Lubuskie Lato Filmowe)-Grand Prix "Złote Grono" nazwa nagrody: Wyróżnienie III stopnia; za "twórcze ukazanie nurtu plebejskiego polskich wojen wyzwoleńczych, za odkrycie dla tematyki filmowej piękna regionu śląskiego, za indywidualny styl i wysokie walory artystyczne"