Sadok Barącz
Z Wikipedii
O. Sadok Barącz (ur. 29 kwietnia 1814 w Stanisławowie, zm. 2 kwietnia 1892 w Podkamieniu), polski Ormianin, dominikanin, znany galicyjski historyk i kronikarz.
Urodził się w znanej rodzinie Ormian polskich jako syn Grzegorza. W 1830 r. ukończył słynne gimnazjum w Stanisławowie. Studiował filozofię i teologię we Lwowie. W 1835 r. wstąpił do zakonu dominikanów. Wyświęcony w 1838 r. przez arcybiskupa lwowskiego obrządku łacińskiego, Franciszka Pischtka.
Po święceniach pracował m.in. jako bibliotekarz, katecheta, wreszcie profesor nauk biblijnych we Lwowie i przeor klasztoru w Podkamieniu. W 1855 r. oddał się pracy naukowej. Wybitny badacz historii Ormian polskich, zakonu dominikanów i Kresów wschodnich. Do jego najważniejszych prac należą:
- „Żywoty sławnych Ormian w Polsce” /Lwów 1856/,
- „Pamiątki miasta Stanisławowa” /Lwów 1858/,
- „Rys dziejów Zakonu Kaznodziejskiego w Polsce” /Lwów 1861/,
- „Rys dziejów ormiańskich” /Tarnopol 1869/,
- „Kościół i klasztor Dominikanów w Krakowie” /Poznań 1881/,
- „Cudowne obrazy Matki Najświętszej w Polsce” /Lwów 1891/,
- „Pamiątki miasta Żółkwi”.
