Sam Perkins
Z Wikipedii
Samuel Bruce Perkins (ur. 14 czerwca 1961 r. w Brooklynie, Nowy Jork), były amerykański koszykarz, występujący w lidze NBA na pozycji silny skrzydłowy/center.
Zanim rozpoczął karierę w NBA, tuż po ukończeniu Uniwersytet Karoliny Północnej, wystąpił w amerykańskiej drużynie nardowej na Igrzyskach w Los Angeles, zdobywając złoty medal. Wcześniej, na uczelni, był członkiem mistrzowskiej drużyny NCAA North Carolina Tar Heels w 1982 r. W obydwu tych zwycięskich zespołach grał u boku o dwa lata młodszego Michaela Jordana.
Wybrany z 4. numerem w drafcie (jedno miejsce za Michaelem Jordanem) przez Dallas Mavericks, spędził w tym klubie 6 lat. Dzięki znakomitej grze już w pierwszym sezonie został dostrzeżony i wybrany do pierwszej piątki debiutantów. W sezonie 1987-1988 wraz z drużyną awansował do finału konferencji. W 1990 r. przeniósł się do Los Angeles Lakers, gdzie już po roku pobytu wspomógł zespół w awansie do finału ligi. Lakersi zostali wtedy pokonani 4-1 przez, będących na początku mistrzowskiej drogi, Chicago Bulls. Po trzech latach został sprzedany do Seattle SuperSonics. W roku 1996 ponownie wystąpił w finale ligi, niestety, ponownie przeciwko niepokonanym w tej dekadzie Chicago Bulls z Michaelem Jordanem. Ostatnie trzy lata (1998-2001) występował w klubie Indiana Pacers, grając m.in. w swoim trzecim, niestety także przegranym, finale z Los Angeles Lakers w 2000 r.
