Scynk olbrzymi
Z Wikipedii
Scynk olbrzymi | |
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | gady |
Rząd | łuskonośne |
Rodzina | scynki |
Rodzaj | Tiliqua |
Gatunek | scynk olbrzymi |
Nazwa systematyczna | |
Tiliqua scincoides | |
(Hunter, 1790) |
Scynk olbrzymi, tilikwa scynkowa (Tiliqua scincoides) – gatunek gada z rodziny scynków.
- Opis
- Ubarwienie zmienne, zależne od środowiska w jakim żyją dane osobniki. Oliwkowożółta skóra pokryta nieregularnymi oliwkowobrązowymi poprzecznymi pręgami. Podbrzusze jaśniejsze. Ogon jest krótki i gruby. Głowa stosunkowo duża, szczęki silne, szeroko rozwierające się. Język duży od jasno- do ciemnoniebieskiego. Otwory uszne widoczne. Kończyny krótkie.
- Rozmiary
- Długość ciała do 60 cm.
- Biotop
- Występuje w szerokim zakresie środowisk, tj. sucha sawanna, jak i tereny podmokłe, lesiste, przybrzeżne wrzosowiska, tereny podgórskie.
- Pokarm
- Z powodu powolności ich zdobyczą może paść tylko zwierzę powolniejsze od nich. W zasadzie są wszystkożerne, a ich dieta składa się głównie z bezkręgowców (ślimaki i owady), małych kręgowców, kwiatów i owoców.
- Behawior
- W razie zagrożenia otwierają szeroko pyski i wysuwają swój wielki jasnoniebieski język, dodatkowo głośno sycząc oraz nadymają ciało stając się większymi. Z powodu nieprzystosowanych kończyn nie kopią nor, a jako kryjówki służą im rozmaite korytarze wykopane przez inne zwierzęta, albo też szukają naturalnych kryjówek w skalnych szczelinach itp. Są aktywne, gdy ich ciała utrzymują temperaturę 30-35°C. Kiedy temperatury są niższe, pozostają w schronieniach.
- Rozmnażanie
- Przez większą część roku żyją samotnie. Dopiero na wiosnę (wrzesień-listopad) samice przechodzą ruję i przyciągają samców. Samce w tym czasie walczą ze sobą. Podczas kopulacji samiec przytrzymuje głowę samicy albo grzbiet zębami, co może pozostawić na skórze samicy ślady. Okres ciąży trwa w przybliżeniu 100 dni. Scynki olbrzymie są żyworodne. Embriony pozbawione osłonek jajowych rozwijają się w prymitywnym łożysku w kieszonkach ścianek jajowodów, które są bogato ukrwione. Dzięki temu dostarczają zarodkowi poprzez ciało substancji odżywczych oraz umożliwiają wymianę tlenu i dwutlenku węgla. Przeciętnie samica rodzi pomiędzy 10 a 20 młodych, z których każde mierzy 130 - 140 mm (całkowita długość) i waży między 10 a 20 g. Po urodzeniu zjadają pozostałości swoich łożysk. Kilka dni później przechodzą pierwsze linienie i rozpraszają się. Dorosłość osiągną po 3 latach. Są długowieczne, gdyż w niewoli często dożywają wieku 25 lat i więcej.
- Występowanie
- Australia
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Australii.