Sergo Ordżonikidze
Z Wikipedii
Sergo Ordżonikidze; właśc. Aleksander Konstantynowicz Ordżonikidze; gruz. გრიგოლ (სერგო) ორჯონიკიძე - Grigol (Sergo) Ordżonikidze; ros. Григорий Константинович Орджоникидзе; ur. 24 października (12 października ss.) 1886, zm. 18 lutego 1937) w Moskwie — czołowy sowiecki działacz partyjny i państwowy, z pochodzenia Gruzin.
Urodzony w rodzinie szlacheckiej; uczył się w szkole felczerów w Tyflisie. W 1903 wstąpił do SDPRR partii komunistycznej); uczestnik rewolucji 1905 roku. Aresztowany (w związku z podejrzeniem o nielegalnym szmugiel broni), po zwolnieniu wyjechał do Niemiec. Po powrocie w 1907 osiedlił się w Baku, gdzie był współpracownikiem Stalina.
Od 1930 członek Biura Politycznego; komisarz (minister) przemysłu ciężkiego od 1932. Zmarł rzekomo 18 lutego 1937, według (ówczesnej) wersji oficjalnej na atak serca. Chruszczow na XX Zjeździe KPZR ujawnił, iż Ordżonikidze został zmuszony do popełnienia samobójstwa.
