Shar Pei

Z Wikipedii

Shar Pei
Shar Pei
Kraj patronacki	Chiny
Wymiary
Wysokość	46 - 56 cm
Waga	18 - 26 kg
Klasyfikacja
FCI	Grupa II, Sekcja 2, nr wzorca 309
AKC	Non sporting
ANKC	Grupa 7 - Non-Sporting
CKC	Grupa 6 - Non-Sporting
KC(UK)	Utility
NZKC	Non-Sporting
UKC	Grupa 5 - Northern Breed
Wzorce rasy
FCI • AKC • ANKC • CKC KC(UK) • NZKC • UKC
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Shar Pei - jedna z ras psów, należąca do grupy sznaucerów i pinczerów, psów molosowatych, szwajcarskich psów pasterskich oraz psów innych ras. Zaklasyfikowana do sekcji molosowatych w typie dogowatym.

Spis treści

1 Rys historyczny
2 Zachowanie i charakter
3 Wygląd
- 3.1 Budowa
- 3.2 Szata i umaszczenie
4 Zdrowie i pielęgnacja
5 Popularność w Polsce
6 Ciekawostki

[edytuj] Rys historyczny

Pies ten pochodzi z Chin. Miasto Dialak w prowincji Kwun Tung prawdopodobnie jest miejscem pochodzenia rasy^{[potrzebne źródło]}, a został rozpropagowany i hodowany w celach wystawowych przez hodowców w USA.

Ta pradawna rasa hodowana była w Chinach do polowań na dziki, a także jako psy pasterskie, a w południowej części kraju używano także je do walk psów, natomiast jego głównym przeznaczeniem było stróżowanie świątyń.

W czasach Chińskiej rewolucji i nastaniu komunizmu pies ten stał się zbytecznym dobrem. Na właścicieli nałożono wielkie podatki, którymi obciążone były posiadane psy. W końcu posiadanie psa zostało ogłoszone przez Mao jako przejaw burżuazyjnej dekadencji a hodowla psów została praktycznie zabroniona. Wtedy to właśnie nastąpiło załamanie populacji shar-pei'a. Ilość zwierząt drastycznie zmalała. Wtedy to, bojąc się o wymarcie rasy Matgo Law będący jednym z hodowców i miłośników psów tej rasy napisał do jednego z amerykańskich czasopism poświęconych kynologii. Apelował on o uratowanie shar-pei'a, zamieszczając bogato ilustrowany artykuł poświęcony tym właśnie psom. Amerykanie zareagowali na apel bardzo żywiołowo. Psy z Hongkongu zaczęły przybywać do Ameryki. Stały się one synonimem bogactwa i pozycji społecznej. Osiągały one horrendalne ceny, przez co stały się cennym łupem dla złodziei. Popularność shar-pei'a wzrastała bardzo szybko. Wkrótce w Europie powstał hodowle psów tej rasy, a w 1981 roku uznało wzorzec rasy. Był on tymczasowy a następnie zastąpiony wzorcem ostatecznym.

Shar-pei jest zwierzęciem bardzo żywiołowym często o dominującym usposobieniu. Trzeba go wcześnie socjalizować i panować nad jego silną osobowością i indywidualizmem. Szkolenie powinno odbywać się stanowczo, ale spokojnie. Dobrze ułożony shar-pei staje się kochającym i przywiązanym pupilkiem całej rodziny. Zdyscyplinowany i rozsądny pies jest wspaniałym stróżem. Potrzebuje dużo uwagi i zainteresowania ze strony właściciela. Lubi być w centrum zainteresowania a wtedy odpłaca się wielką uczuciowością względem domowników.

[edytuj] Zachowanie i charakter

Towarzyski, czujny, wrażliwy, skłonny do obrony, ale nie agresywny. Jest to pies "jednego właściciela", którego bezwzględnie słucha, natomiast wszystkich domowników otacza wielką miłością. Pies ten nadaje się idealnie do hodowania w mieszkaniu, jest z natury bardzo czysty.

[edytuj] Wygląd

U młodych osobników naturalne jest znaczne pomarszczenie skóry na całym ciele. Skóra u dorosłych jest luźna, pomarszczona tylko w okolicy głowy i ogona.

[edytuj] Budowa

Kufa u Shar pei'a

Kufa - jest charakterystyczna dla tej rasy. Szeroka od nasady do wierzchołka nosa, nigdy zbieżna. Wargi i kufa dobrze wypełnione. Wybrzuszenie u nasady nosa dopuszczalne.

Szczęki mocne, dokładny zgryz nożycowy, tzn. górne siekacze szczelnie przykrywają dolne i są pionowo ustawione w szczękach. Wypełnienie dolnej wargi nie powinno być na tyle duże aby wpływało na zgryz.

Oczy - są ciemne, w kształcie migdałów. Jaśniejsze oczy dopuszczalne przy jasnym umaszczeniu. Skóra, fałdy i włosy otaczające oczy nie mogą zaburzać funkcjonowania oczu i powiek. Jakikolwiek ślad podrażnienia gałki ocznej, spojówki albo powiek w wysokim stopniu niepożądany. Oczy wolne od entropium.
Uszy - są bardzo małe, dość grube, w kształcie trójkątów równobocznych, lekko zaokrąglone na końcach, wysoko osadzone, końcówki skierowane w stronę oczu, osadzone dokładnie nad nimi, szeroko, przylegające do czaszki. Stojące uszy w wysokim stopniu niepożądane.

[edytuj] Szata i umaszczenie

Umaszczenie jest prawie zawsze jednolite, czarne, płowe, soczystobrązowe, kremowe, a także złocistożółte lub niebieskie, często cieniowana z nieco jaśniejszym włosem na udach i ogonie. Szata jest sztywna, krótka (lub długa), odstająca od skóry i przylegająca na kończynach.

[edytuj] Zdrowie i pielęgnacja

Rasa wymaga cierpliwej i uważnej pielęgnacji, szczególnie szczenięta, które ze względu na pofałdowaną skórę narażone są na różne infekcje. Często występuje u tej rasy entropium - nieprawidłowe podwinięcie powieki, która wraz z rzęsami jest zwrócona do wewnątrz, ku powierzchni oka, co w przypadku braku szybkiej pomocy lekarskiej może doprowadzić do ślepoty.

[edytuj] Popularność w Polsce

Coraz bardziej popularna.

[edytuj] Ciekawostki

W 1971 roku w amerykańskiej prasie kynologicznej umieszczono apel chińskiego hodowcy tej rasy o pomoc w uchronieniu jej od zagłady. Od tamtej pory zaskakująco wzrosło zainteresowanie tym psem.