Simona Kossak
Z Wikipedii
| Prof. dr hab. Simona Gabriela Kossak | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 maja 1943 Kraków, Polska |
| Data i miejsce śmierci | 15 marca 2007 Białystok, Polska |
Prof. dr hab. Simona Gabriela Kossak (ur. 30 maja 1943 w Krakowie, zm. 15 marca 2007 w Białymstoku) - biolog, leśnik, popularyzator nauki. Znana przede wszystkim z aktywności na rzecz zachowania resztek naturalnych ekosystemów Polski.
W swojej pracy naukowej zajmowała się m.in. ekologią behawioralną ssaków. Sama siebie określała czasem mianem "zoopsychologa".
[edytuj] Życiorys
Urodziła się w Krakowie, w znanej artystycznej rodzinie (była córką Jerzego Kossaka, siostrą Glorii Kossak, wnuczką Wojciecha Kossaka i prawnuczką Juliusza Kossaka - słynnych malarzy). Studia biologiczne odbyła na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1980 Rada Naukowa Instytutu Badawczego Leśnictwa nadała jej stopień naukowy doktora nauk leśnych, w 1981 - doktora habilitowanego nauk leśnych; w 2000 otrzymała tytuł naukowy profesora nauk leśnych.
Pracowała w Zakładzie Badania Ssaków Polskiej Akademii Nauk w Białowieży oraz w Instytucie Badawczym Leśnictwa w Zakładzie Lasów Naturalnych, gdzie od stycznia 2003 pełniła stanowisko kierownika.
Jej dorobek twórczy obejmuje ogółem kilkaset opracowań naukowych, niepublikowanych dokumentacji naukowych, artykułów popularnonaukowych i filmów przyrodniczych oraz trzy książki:
- "Opowiadania o ziołach i zwierzętach"
- "Wilk - zabójca zwierząt gospodarskich?"
- "Saga Puszczy Białowieskiej"
Ponadto, była pomysłodawcą unikatowego na skalę światową urządzenia ostrzegającego dzikie zwierzęta przed przejazdem pociągów.
Była znana z bezkompromisowych poglądów i działań na rzecz ochrony przyrody, zwłaszcza Puszczy Białowieskiej, gdzie w starej leśniczówce "Dziedzinka" mieszkała ponad 30 lat.
W uznaniu zasług na polu nauki i popularyzowania ochrony przyrody w 2000 została uhonorowana Złotym Krzyżem Zasługi.
Od 2001 była autorką codziennych audycji ("Dlaczego w trawie piszczy") w Radiu Białystok i innych regionalnych oddziałach Polskiego Radia. Radio Gdańsk za popularyzowanie wiedzy przyrodniczej na antenie radiowej przyznało jej nagrodę "Osobowość Radiowa Roku 2003".
Zmarła 15 marca 2007 w białostockim szpitalu po długiej i ciężkiej chorobie. Nawet będąc już w szpitalu, nagrywała kolejne odcinki swojej codziennej audycji. Msza Święta żałobna odbyła się 22 marca, w kościele parafialnym pw. św. Wojciecha w Porytem. Następnie zmarła została pochowana na cmentarzu parafialnym.
