Skłodowskit

Z Wikipedii

Skłodowskit (shinkolobwit, chinkolobwit) — minerał z gromady krzemianów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.

Nazwany na cześć Marii Skłodowskiej-Curie. Druga jego nazwa jest utworzona od francuskiej nazwy jednego ze złóż, w których został odnaleziony, Shinkolobwe w Kongo.

Spis treści 1 Właściwości 2 Występowanie 3 Zastosowanie 4 Bibliografia 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Właściwości

• Wzór chemiczny: MgH ₂ (UO₂) ₂ [SiO₄] ₂ x 6H₂O – uwodnoiny krzemian urantylu i magnezu
• Układ krystalograficzny: jednoskośny
• Twardość: 3
• Gęstość: 3,54
• Rysa: jasnożółta
• Barwa: cytrynowożółty
• Przełam: nierówny
• Połysk: szklisty
• Łupliwość: doskonała

Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupkowym, igiełkowym, włosowym. Występuje w skupieniach promienistych, włóknistych, sferolitycznych. Jest kruchy i przeświecający. Jest minerałem silnie promieniującym ( bogaty w tlenek uranu - do 68% UO₃).

[edytuj] Występowanie

Powstaje jako minerał wtórny złóż uranu – w jego strefie utleniania.

Miejsca występowania: Kanada – Saskatchewan (kopalnia Nicholson, Athabaska Lake), Czechy – Jachymow. Znaleziony w złożach uranu w Katandze – złoża Shinkolobwe.

W Polsce został znaleziony w Kowarach.

[edytuj] Zastosowanie

• ma znaczenie naukowe
• interesuje kolekcjonerów
• jest mineralogiczna ciekawostką, chociaż należy go przechowywać w szczelnie zamkniętych ołowianych pojemnikach.

[edytuj] Bibliografia

• Minerały systematyczny katalog 2004, J. Parafiniuk, TG ”Spirifer”, Warszawa, 2005
• Mineralogia szczegółowa, A. Bolewski, Wyd. Geologiczne, 1965
• Mineralogia szczegółowa, A. Bolewski, A. Manecki, Wydawnictwo PAE, 1993
• Minerały Polski, W. Heflik, L. Natkaniec–Nowak, Wyd. „Antykwa”, 1998

[edytuj] Linki zewnętrzne

• (en) Opis i fotografie minerału