Skansen podziemny "Guido"
Z Wikipedii
Skansen podziemny "Guido" utworzony w kopalni "Guido" na terenie Zabrza.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Kopalnia "Guido" założona została w 1855 roku przez hrabiego Guido Henckel von Donnersmarcka i przyjęła nazwę od jego imienia. Regularne wydobycie węgla rozpoczęło się w latach 70. XIX wieku. W 1922, po podziale Śląska, pozostała po stronie niemieckiej wchodząc w skład kopalni "Delbrück" ("Delbrückgrube"). Po wyeksploatowaniu złóż węgla kopalnia "Guido" straciła na znaczeniu. Po II wojnie światowej stała się nieczynnym rejonem Kopalni Makoszowy. W 1967 roku zakład przekształcono w kopalnię doświadczalną "M-300". W 1982 na terenie dawnej kopalni uruchomiono skansen, który działał do roku 1996. W czerwcu 2007 wznowiono ruch turystyczny.[1][2]
[edytuj] Charakterystyka
Skansen Guido to unikat na skalę światową, bowiem zachowane wyrobisko nie ma odpowiednika w innych ośrodkach muzealnych na świecie. Skansen tworzą korytarze na poziomach 170 i 320 metrów oraz zespół zabudowy powierzchniowej wraz z wyposażeniem technicznym. W kopalni można obejrzeć m.in. warstwową budowę geologiczną skał z objawami tektoniki.
[edytuj] Turystyka
Aktualnie trwają przygotowania do pełnego otwarcia skansenu do celów turystycznych. Po przygotowaniach skansen będzie miał dostępne dwa poziomy o odmiennym charakterze ekspozycji. Na poziomie 170 metrów będzie przedstawiona m.in. historia śląskiego górnictwa i metody wydobycia węgla z przełomu XIX i XX wieku. Na poziomie tym będzie funkcjonować kaplica. W klimat epoki i charakterystykę pracy górników będą wprowadzać efekty audiowizualne (np. piski szczurów, rozmowy górników, trzeszczenie stropów). Poziom 320 metrów będzie miał charakter współczesnego górnictwa. Wycieczki będą oprowadzać przewodnicy.
14 czerwca 2007 roku nastąpiło uroczyste otwarcie dla turystów poziomu 170 metrów w zabytkowej kopalni.
[edytuj] Galeria
Podziemny ołtarz św. Barbary i przewodnik |
|||
Mundur i wyposażenie w gablocie skansenu |
Maszyny wyciągowe z początku XX stulecia |