Sklawinowie

Z Wikipedii

Sklawinowie, Sklawini, Sklaweni, Sklawenowie - dawna (przedchrześcijańska) nazwa Słowian używana niezależnie od ich nazw plemiennych.

Nazwa Sklawinowie wystąpiła już w IV w. n. e., kiedy pojawiła się w dziele teologicznym Cezariusza z Nazjanzu^[1]. Nazwa ta jest wymieniona w Kronice Jordanesa z VI wieku i Prokopa z Cezarei jako określenie zachodniego odłamu Słowian. Ok. VI w. Sklawinowie zamieszkiwali na zachód od Antów w dzisiejszej Rumunii, między deltą Dunaju i Dniestru, a na północy sięgali po Wisłę. Kronikarze greccy wspomnieli o nich ze względu na napór Sklawinów na Płw. Bałkański.

Jordanes uważał, że wszystkie znane mu ludy słowiańskie są ze sobą skoligacone. Z nazwy wymienia w swojej Kronice trzy: Antów, Wenedów i Sklawinów. Ci ostatni w VI wieku mieli zamieszkiwać między Cisą, Dniestrem a Dunajem, na terenach antycznej Dacji czyli na terenie obecnyh Węgier, Rumunii, Mołdawii i zachodniej Ukrainy.

Przypisy

[edytuj] Zobacz też

• plemiona słowiańskie.