Sobiesław II Przemyślida
Z Wikipedii
Sobiesław II Czeski (ur. 1128, zm. 29 stycznia 1180) – książę Czech z dynastii Przemyślidów panujący w latach 1173-1178.
Był drugim synem Sobiesława I, księcia czeskiego, i jego żony Adelajdy, księżniczki węgierskiej.
Od 1140 przebywał poza Czechami. Wrócił kilka lat później i w 1147 roku został uwięziony przez swojego stryjecznego brata, księcia Władysława I.
W 1161 roku zajął Ołomuniec, ale szybko został oblężony przez króla Władysława II. Zaproszony przez niego na rozmowy, mimo gwarancji bezpieczeństwa, Sobiesław został uwięziony i osadzony w Přimdzie. Spędził tam dwanaście lat.
W 1173 roku został uwolniony na żądanie cesarza Fryderyka I Barbarossy. Sobiesław udał się na zjazd do Hermsdorfu. Tam cesarz odebrał Czechy dotychczasowemu władcy - księciu Fryderykowi i oddał je Oldrzychowi, a ten natychmiast przekazał je swojemu starszemu bratu - Sobiesławowi II.
Poślubił Elżbietę, córkę Mieszka III Starego. Małżeństwo to okazało się bezdzietne.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Gąsiorowski A., Sobiesław II, Słownik Starożytności Słowiańskich, t. 5, 1975, s. 324-325.
Poprzednik Fryderyk |
Książę Czech 1173-1178 |
Następca Fryderyk |