Sojuz 18
Z Wikipedii
| Sojuz 18 | |
| Zaangażowani | ZSRR |
| Miejsce startu | Bajkonur, Kazachstan |
| Miejsce lądowania | 51° N, 68° E |
| Pojazd | |
| Statek kosmiczny | Sojuz 7K-OK |
| Masa pojazdu | 6825 kg |
| Rakieta nośna | Sojuz |
| Załoga | |
| 1. członek załogi | Piotr Klimuk (2) |
| 2. członek załogi | Witalij Siewastjanow (2) |
| Orbita (docelowa, początkowa) |
|
| Perygeum | 186 km |
| Apogeum | 230 km |
| Okres obiegu | 88,6 min |
| Nachylenie | 51,7° |
| Czas trwania | |
| Początek misji | 24 maja 1975 (14:58:10 GMT) |
| Powrót na Ziemię | 26 lipca 1975 (14:18:18 GMT) |
| Czas trwania misji | 62 d, 23 h, 20 min, 08 s |
| Ilość okrążeń Ziemi | 993 |
Sojuz 18 (kod wywoławczy Кавказ - Kaukaz) wyniósł kosmonautów Piotra Klimuka i Witalija Siewastjanowa na pokład stacji kosmicznej Salut 4, na pokładzie której pozostali przez 63 dni.
Spis treści |
[edytuj] Załoga
[edytuj] Podstawowa
- Piotr Klimuk (2)
- Witalij Siewastjanow (2)
[edytuj] Rezerwowa
- Władimir Kowalonok (1)
- Jurij Ponomariow (1)
[edytuj] Przebieg misji
Celem misji było prawdopodobnie badanie skutków długoterminowego pobytu w kosmosie. Załoga wykonała serię eksperymentów biomedycznych i wyhodowała na orbicie rośliny. Kosmonauci dokonali także obserwacji Słońca i Ziemi.
Załoga znajdowała się na pokładzie stacji Salut 4 w czasie trwania misji Apollo-Sojuz, dzięki czemu mogła się kontaktować z astronautami amerykańskimi i rosyjskimi. Równoczesność tych misji pozwoliła na wyrównanie rekordu największej liczby osób jednocześnie znajdujących się na orbicie (siedmiu), który został ustanowiony w roku 1969 w czasie trwania misji Sojuz 6, Sojuz 7 i Sojuz 8
Nazwa Sojuz 18 odnosi się także do wcześniejszej, nieudanej misji, nazywanej też Sojuz 18-1 lub Sojuz 18a.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
| Poprzednia misja Sojuz 18-1 |
Program Sojuz Sojuz 18 |
Następna misja Sojuz-Apollo (Sojuz 19) |
