Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu

Z Wikipedii

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu: (podstawowa forma korzystania z lokali spółdzielczych).

I. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jest ograniczonym prawem rzeczowym, na jego treść składają się dwa podstawowe uprawnienia: prawo do korzystania z przydzielonego członkowi lokalu oraz prawo do rozporządzania swoim prawem w tym wynajęcia albo oddania do bezpłatnego korzystania zgodnie z przeznaczeniem bez zgody spółdzielni mieszkaniowej. W razie chęci zmiany przeznaczenia (np. na lokal użytkowy) obligatoryjna zgoda spółdzielni (bo spółdzielnia MIESZKANIOWA) Lokator nie jest współwłaścicielem gruntu na którym stoi budynek.

II. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jest prawem zbywalnym, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji, czyli można takie prawo do mieszkania sprzedać, zapisać komuś w testamencie, obciążyć hipoteką.

III. Osoba posiadająca spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu może założyć księgę wieczystą, ale nie jest to konieczne.

IV. Faktycznym właścicielem budynku w którym znajdują się lokale mieszkaniowe, pozostaje spółdzielnia.

V. Uprawnionym jest z zasady członek spółdzielni mieszkaniowej choć dopuszczalne są odstępstwa.

VI. Ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu odbywa się poprzez zawarcie umowy w formie pisemnej ad solemnitatem pomiędzy spółdzielnią mieszkaniową a uprawnionym, którym może być osoba fizyczna albo osoba prawna o ile statut nie stanowi inaczej. Uprawniony zobowiązany jest wnieść wkład budowlany oraz brać udział w nakładach i obciążeniach zgodnie ze statutem spółdzielni mieszkaniowej.

VII. Na pisemne żądanie uprawnionego po dokonaniu określonych czynności spółdzielcza zobowiązana jest zawrzeć z uprawnionym umowę o przeniesienie własności lokalu (wykup lokalu).

VIII. Kwestia uregulowana w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych.