SS Czeluskin

Z Wikipedii

SS Czeluskin
Data wodowania	1933
Data oddania do eksploatacji	1933
Data zatonięcia	13 lutego 1934
Wcześniejsze imiona	SS Lena
Typ	parowiec
Stocznia	Burmeister & Wain
Armator	Leningradzki Instytut Arktyczny
Bandera	Związek Radziecki
Port macierzysty	{{{Port}}}
Liczba członków załogi	112 (w tym naukowcy)
Długość całkowita (L)	94,5 m
Szerokość (B)	16,6 m
Zanurzenie (D)	6,7 m
Prędkość maks.	12 w
Pojemność	3607 RT

SS Czeluskin (ros.: Челюскин) – parowiec o wyporności 7500 ton wybudowany w Danii w 1933 roku i zakupiony przez Związek Radziecki. Nazwany w cześć Siemiona Iwanowicza Czeluskina – badacza polarnego. W dniu 10 sierpnia 1933 r. wyszedł w rejs z 20-dniowym opóźnieniem z Murmańska do Władywostoku przez tzw. Przejściem Północno-Wschodnim. Miał przejść tę trasę bez zawijania do portów w asyście lodołamacza Krasin. Szefem ekspedycji był O. J. Szmidt, kapitanem statku W. I. Woronin, resztę 110 uczestników rejsu stanowiła załoga oraz naukowcy i ich rodziny. Statek nie był przystosowany do żeglugi w lodach, co nie przeszkadzało wysłać go w rejs na tak trudny nawigacyjny akwen. Fakt ten nie robił żadnego wrażenia na radzieckich decydentach. Innym karygodnym zniedbaniem było wysłanie go w podróż ze znacznym opóźnieniem i kontynuowanie rejsu po awarii w Cieśninie Matoczkin Szar, gdzie parowiec rozerwał dziób. Po odwołaniu towarzyszącego lodołamacza został zakuty w lodach 100 mil od Cieśniny Beringa. Następnie zdryfował na Morze Czukockie i 13 lutego 1934 roku zatonął, zmiażdżony przez lody. Uczestnicy rejsu wyszli na lód, skąd zostali ewakuowani (ostatnia ekipa 13.02.1934) na ląd (przylądek Wankarem) przez lotników radzieckich: A.W. Lapidewskiego, S. A. Lewaniowskiego, W. S. Mołokowa, M. P. Kamanina, M. T. Slepniowa, M. W. Wodopianowa i I. W. Doronina. Lotnicy za swój czyn, jako pierwsi w Związku Radzieckim, byli nagrodzeni tytułami bohaterów Związku Radzieckiego.

Uratowanie załogi Czeluskina stało się dużym sukcesem propagandy radzieckiej. Mimo, że rejs ten powinien być symbolem niefrasobliwości i dyletanctwa władz radzieckich.^[1]

[edytuj] Źródła

• Bolszaja Sowietskaja encikłopedija t. 29 str. 56 wyd. 1978.
• Socrealistyczna epopeja Newsweek Polska Nr. 45/06, strona 62

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Andrzej Krajewski: Socrealistyczna epopeja (polski). Newsweek Polska. [dostęp 2007-04-26].

To jest tylko zalążek artykułu związanego z żeglugą. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.