Stanisław Nadzin

Z Wikipedii

Stanisław Nadzin (ur. 28 sierpnia 1914 w Warszawie, zm. 10 grudnia 1970 w Warszawie), dziennikarz polski, tłumacz literatury rosyjskiej.

Ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Przed wybuchem II wojny światowej pracował w banku, jako publicysta debiutował w 1933. W 1938 wydał zbiór słuchowisk radiowych Teatr wyobraźni. W czasie wojny przebywał w ZSRR, służył w Armii Czerwonej, od 1943 był żołnierzem 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki.

Po wojnie był m.in. dyrektorem programowym Polskiego Radia, attaché wojskowym w Sztokholmie, redaktorem naczelnym "Żołnierza Polskiego" (1963-1967). Był autorem słuchowisk radiowych, broszur politycznych, opracował także antologie Żołnierskim szlakiem (1967) i Antologia polskiego reportażu wojennego 1939-1945 (1962). Tłumaczył dzieła literatury rosyjskiej, m.in. Tragedię optymistyczną Wsiewołoda Wiszniewskiego.

Padł ofiarą prześladowań antysemickich w 1968. Usunięty z PZPR i z wojska. Zmarł na zawał serca w 1970. Źródła: syn /Jacek Nadzin/