Stanisława Angel-Engelówna
Z Wikipedii
Stanisława Angel-Engelówna (ur. 23 kwietnia 1908 w Warszawie, zm. 7 sierpnia 1958 w Szczecinie) - polska aktorka.
Początkowo uczyła w szkole by w 1935 roku zdać eksternistycznie egzamin Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Warszawie. Zadebiutowała w "Dożywociu" Aleksandra Fredry w Teatrze Narodowym gdzie występowała od 1935 do 1938), zaś sezon1938-39 spędziła w Miejskim Teatrze w Łodzi. W tym też czasie zagrała w kilku filmach. Najbardziej znane filmy, w których wystąpiła to Wrzos (1938) i Serce matki (1938). Role te dały szansę aktorce w pełni ukazać jej możliwości ekspresyjne. Wybuch wojny przerwał dobrze zapowiadającą się aktorkę o zacięciu dramatycznym. Po wojnie najpierw występowała w warszawskich teatrach by w 1949 przenieść się do Szczecina i tam występować w Teatrze Dramatycznym. Zagrała m.in. Księżniczkę Eboli w "Don Carlosie" Schillera, Panią Warren w "Profesji pani Warren" Shawa, Elwirę w "Świętoszku" Moliera, Lady Milford w "Intrydze i miłości" Schillera, Agafię w "Ożenku" Gogola.
W 1956 r. otrzymała Nagrodę Miasta Szczecina za całokształt działalności artystycznej. Zmarła 7 sierpnia 1958 roku i jest pochowana na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie.
Była żoną aktora Stanisława Kojałłowicza.
[edytuj] Filmografia
- 1939 - O czym sie nie mówi... jako Frania Wątorek zwana "Porankiem",
- 1939 - Geniusz sceny jako Róża,
- 1938 - Wrzos jako Kazia,
- 1938 - Serce jako Maria,
- 1938 - Rena Rena Łaska,
- 1938 - Florian jako wnuczka Bronka.
