Stephen Breyer

Z Wikipedii

Stephen Gerald Breyer (ur. 15 sierpnia 1938 w San Francisco, Kalifornia) - amerykański prawnik, od 1994 sędzia Sądu Najwyższego USA, uważany za liberała.

Spis treści 1 Wychowanie i edukacja 2 Praca zawodowa 3 Sąd Najwyższy 4 Prywatnie 5 Zobacz też

[edytuj] Wychowanie i edukacja

Urodził się w średnio zamożnej rodzinie żydowskiej. W wieku 12 lat (1950 został odznaczony Eagle Scout. W 1955 skończył Lowell High School w San Francisco i został członkiem Lowell Forensic Society i rozpoczął naukę prawa konstytucyjnego w Harvard Law School. Następnie ukończył filozofię na Stanford University.

[edytuj] Praca zawodowa

Pracę zawodową rozpoczął w 1964 rocznym stażem przy sędziu Sądu Najwyższego USA Arthur'ze Goldberg'u. Następnie do 1967 był asystemem prokuratora generalnego USA. W 1973 był przedstawiciemem Departamentu Sprawiedliwości przy badaniu afery Watergate. W latach 1974-75 był konsultamtem senackiej Komisji sprawiedliwości, a w latach 1979-80 był przewodniczącym konsultantów tejże komisji (w tym czasie współpracował z ówczesnym przewodniczącym Komisji Ted'em Kennedy'm.

W 1980 został sędzią sędzia Sądu Apelacyjnego 1 okręgu, a w 1990 jego prezesem oraz z urzędu członkiem Judicial Conference of the United States. Pomiędzy 1985-89 był członkiem United States Sentencing Commission

[edytuj] Sąd Najwyższy

Prezydent Bill Clinton rozważał jego nominację do Sądu Najwyższego w 1993 po Byron'ie White, jednak ostatecznie nominował kobietę Ruth Bader Ginsburg.

Już rok później w stan spoczynku odchodził Harry Blackmun. 17 maja 1994 nominował Breyer'a do składu SN, a 3 sierpnia 1994 został on zatwierdzony przez Senat (87 głosów za i 9 przeciw).

[edytuj] Prywatnie

Jego brat Charles Breyer był sędzią federalnym. W 1967 poślubił Joanna Freda Hare, psycholog z brytyjskiej rodziny arystokratycji (jej ojciec był pierwszym wicehrabią Blakenham), z którą mają troje dzieci: Chloe, Nell i Michael.

[edytuj] Zobacz też