Stetoskop

Z Wikipedii

Stetoskop (od gr. stēthos - pierś, wnętrze i skopein - oglądać), rzadziej nazywany także fonendoskopem, to lekarski przyrząd diagnostyczny służący do osłuchiwania chorego, głównie jego klatki piersiowej, serca i jamy brzusznej. (Uwaga, nie mylić ze statoskopem)

Pierwotnie była to słuchawka w postaci lejkowatej rurki z płaskim zakończeniem od strony usznej.

Koncepcję stetoskopu używanego obecnie wynalazł francuski lekarz René Laënnec w 1816 roku. Dziś większość stetoskopów ma część z membraną i z lejkiem, między którymi można się przełączać. Dalej prowadzą przewody elastyczne biegnące do uszu badającego. Tego rodzaju stetoskop charakteryzuje się silnym wzmocnieniem sygnału akustycznego.

Inne zastosowania stetoskopu membranowego to wykrywanie lub badanie mechanizmów zegarowych, np. mechanicznych zegarowych zapalników bomb, mechanizmów zamków w skarbcach i sejfach. Istnieją również stetoskopy, gdzie membranę zastąpiono elementem sztywnym, służące do osłuchiwania pracujących głośnych mechanizmów - np. silników. W skrajnym przypadku w roli stetoskopu w maszynowni używa się stalowego pręta.