Steve Lukather

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Steve Lukather
Imię i nazwisko	Steve Lukather
Data i miejsce urodzenia	21 października 1957 San Fernando,California
Instrument	gitara elektryczna
Gatunek	rock
Zawód	gitarzysta, wokalista, muzyk
Aktywność	1975-do dziś
Wytwórnia płytowa	Frontiers Record
Instrument
MusicMan "Luke"
Zespół
Toto, Los Lobotomys, Steve Lukather
Strona internetowa

Steve "Luke" Lukather (ur.21 października 1957) - amerykański gitarzysta, wokalista, aranżer i producent nagraniowy, najlepiej znanym z wieloletniej pracy z zespołem Toto, zdobywcą Nagrody Grammy.

Lukather wydał kilka albumów solowych. Jest studyjnym muzykiem sesyjnym, który zaaranżował, skomponował i nagrał ponad 800 albumów, które wdarły się na szczyty światowych list przebojów.^[1] Jakkolwiek jego twórczość z zespołem Toto jest zdominowana utworami z gatunku pop rock, jego solowa działalność ma wiele odmian i sięga różnych gatunków muzycznych jak rock, prog, jazz i funk.

Uznany klawiszowiec sesyjny David Paich i sesyjny perkusista Jeff Porcaro zaprosili Lukathera do dołączenia do formowanego przez nich zespołu Toto w 1976 roku. Lukather był wówczas dziewiętnastolatkiem. Od tamtej pory jest członkiem zespołu. Talent Lukathera został szybko dostrzeżony. Gdy ugruntował on swoją pozycję w świecie muzyki był wielokrotnie zapraszany do współpracy i gościnnych występów na setkach płyt i koncertów wielu sław muzyki. Lukather był dwunastokrotnie nominowany do Nagrody Grammy. Statuetkę otrzymał 5 razy.^[2]

Spis treści 1 Biografia 1.1 Początki 1.2 Toto 1.3 Muzyka Sesyjna 1.4 Albumy solowe 2 Dyskografia 3 Linki zewnętrzne

[edytuj] Biografia

[edytuj] Początki

Steve Lukather urodz. jako Steven Lee Lukather 21 Października, 1957 w Dolinie San Fernando, w Californii. Uczył się grać na klawiszach i perkusji a później sam zaczął się uczyć gry na gitarze, którą otrzymał od ojca w wieku siedmiu lat. Otrzymał również wtedy płytę zespołuThe Beatles Meet the Beatles. Lukather wielokrotnie wspominał, że ten album całkowicie zmienił jego życie, a wszystko za sprawą gitarzysty George'a Harrisona.

W siódmej klasie Laurel Hall Lutheran School w Hollywood, Steve sformował pierwszy band,z przyjaciółmi z dzieciństwa i z klasy. W jego skład weszli gitarzysta/bassista Ron Sarian. Kevin MacKenzy i młodszy brat Rona, Donny Sarian. Ten ostatni zasiadł za perkusją. To był skład zespołu "English Muffin", z którym w 1970 roku Steve nagrał swój pierwszy studyjny album (w wieku 13 lat) . Był to w zasadznie singel, który zawierał 2 autorskie piosenki. Strona pierwsza nazywała się "Grass" i została skomponowana przez Rona. Ron grał na gitarze a Steve na bassie. Strona druga nazywała się "Leave It" i została skomponowana przez Lukathera. Tym razem Steve grał na gitarze a Ron na bassie. Obie piosenki zaśpiewane były przez Steve'a (którego głos brzmiał jak młody Michael Jackson).

W szkole średniej, Lukather poznał Davida Paicha i braci Porcaro (Jeff, Steve'a, i Mike'a), późniejszych członków zespołu Toto. Lukather, który był muzycznym samoukiem zaczął brać lekcje gry na gitarze u Jimmyego Wyble'e, który rozwinął wiedzę Steve'a na różne rzeczy związane z muzyką i jej tworzeniem jak chociażby instrumentacja. Był to okres, w którym Steve zaczął dorastać do decyzji o zostaniu muzykiem sesyjnym. Dawało mu to także możliwość współpracy z wieloma sławami muzyki.

Jeff Porcaro, perkusista udzielający się w zespole Steely Dan, stał się przewodnikiem Steve'a w jego planach zostania muzykiem sesyjnym. Po sukcesie płyty i tournee zespołu Boz Scaggs,w którym udzielał się Lukather, Paich i Porcaro zaprosili Steve'a do formującej się w 1976r. grupy Toto. Oprócz Lukathera, do grupy dołączyli Bobby Kimball, David Hungate i Steve Porcaro.^[3]

[edytuj] Toto

Lukather jest gitarzystą prowadzącym w zespole Toto. Jest współkompozytorem piosenek. Bardzo często to on jest głownym wokalistą. We wczesnych latach zespołu,to David Paich napisał i skomponował większość piosenek. Lukather uważał, że leederem zespołu jest Jeff Porcaro. Po jego śmierci w 1992r Steve przejął tę funkcję. Uważał, że zespół dalej musi tworzyć.

Po odejściu z grupy, wokalisty Jeana Michaela Byrona w 1990r, Toto zostało bez głównego wokalisty aż do 1997. To właśnie Lukather zaśpiewał większość piosenek grupy w tym czasie. Steve był głównym wokalistą w każdej piosence na wydanym w 1992 Kingdom of Desire i wydanej w 1995 Tambu z wyjątkiem 2 instrumentalnych utworów. Singel wydany do płyty "Tambu" pt: "I will Remember" napisany wspólnie przez Lukathera i Stana Lyncha, zanotował #64 pozycję na brytyjskiej liście przebojów. Pomimo wokalnych umiejętności Steve'a, krytycy Tambu porównali i gorzej ocenili jego śpiew byłych wokalistów grupy, jak chociażby Bobby Kimball. Krytycy, zauważyli, że Steve "zmaga się" z niektórymi piosenkami i podczas koncerów bardzo chętnie korzysta z zapraszania gościnnie wokalistów i chórów. Ta wrzawa nie ustała aż do powrotu byłego wokalisty Josepha Williamsa i ponownej współpracy z Bobbym Kimballem w 1998 nad płytą Toto XX, na której główny wokal Lukathera został już zastąpiony.

Współutorskie piosenki Steve'a zwiększyły swoją liczbę w końcu lat 80', gdzie prawie każda piosenka była jego dziełem. Podpisanych tylko jego nazwiskiem było bardzo niewiele. Dobrym przykładem jest singel "I Won't Hold You Back" z Toto IV, która stała się hitem. Lukather stwierdził po tym, że pisanie tekstów nie jest jego mocną stroną.

Lukather w jednym z wywiadów radiowych, wyraził swój żal, że trasa koncertowa promująca Falling in Between' nie była zbyt dobrze przyjęta w USA i stwierdził, że przyczyniły się do tego rozgłośnie radiowe, które zamiast przybliżać ludziom muzykę, sprzedają im hity masowej produkcji. Stwierdziłm że na całym świecie ich muzyka została dobrze przyjęta, tylko nie w USA. Powiedział też, że bardzo dużo ludzi na świecie i fanów narzeka na amerykański przemysł muzyczny (w większośći na stację MTV). Uważa, że sprzedaje ona muzykę dla "idiotów z komputerem i gustowną fryzurą". Skrytykował też popularne magazyny gitarowe wielbią pseudo-muzyków, podając za przykład Billy'ego Corgana.

Jako jeden z twórców Toto, Lukather jest jedynym; który wystąpił na każdym koncercie grupy.

[edytuj] Muzyka Sesyjna

Lukather osiągnął sukces jako muzyk sesyjny w latach 70' i 80'. Był najbardziej rozpoznawalnym gitarzystą w Los Angeles. Współpracował z szeroką gamą sław muzyki światowej od Arethy Franklin do Warrena Zevona. Bardzo ceni sobie wsparcie jakie dostał od Jeffa Porcaro i Davida Paicha przy osiągnięciu sukcesu w branży.

Ważne sesje nagraniowe: U Michaela Jacksona przy "Beat It" i "Human Nature" (współtworzone przez muzyka Toto Steve'a Porcaro), większość ścieżek na płycie Don Henley I Can't Stand Still, 2 utwory na płycie Lionela Richiego Can't Slow Down, współpraca przy tworzeniu albumu Richarda Marxa Repeat Offender. Poza sesjami nagraniowymi, Lukather stworzył wiele hitów dla George Benson, The Tubes, i wielu innych artystów.

[edytuj] Albumy solowe

Lukather wydał 5 solowych albumów: Lukather (1989), Candyman (1994), Luke (1997), Santamental (2003) i Ever Changing Times (2008).

[edytuj] Dyskografia

• 1989 Los Lobotomys (with Los Lobotomys)
• 1989 Lukather
• 1994 Candyman
• 1997 Luke
• 2001 No Substitutions: Live in Osaka (with Larry Carlton)
• 2003 Santamental
• 2004 The Official Bootleg (with Los Lobotomys)
• 2005 El Grupo Live
• 2008 Ever Changing Times

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona