Stocznia Północna

Z Wikipedii


Stocznia Północna

Typ stoczni	stocznia budowlana
Data powstania	czerwiec 1945
Data zamknięcia
Państwo	Polska
Miasto	Gdańsk
Dawne nazwy	Stocznia nr 3
Suche doki
Doki pływające
Pochylnie	2 boczne
Strona stoczni

Pochylnia w Stoczni Północnej w Gdańsku

Żurawie Stoczni Północnej

Stocznia Północna SA - stocznia w Gdańsku, której podstawą działalności jest budowa małych i średnich statków. Wchodzi w skład grupy kapitałowej o nazwie Grupa Remontowa.

[edytuj] Historia

Stocznia Północna powstała w czerwcu 1945 jako Stocznia nr 3, a jej działalność ograniczała się budowy i naprawy wagonów, tramwajów i małych statków.
W lutym 1950 zmieniono jej nazwę na Stocznia Północna.
W 1951 stocznia zaczęła specjalizować się w budowie kutrów rybackich i produkcji stolarki okrętowej.
W 1955 rozpoczęła współpracę, trwającą do wczesnych lat 90., z marynarkami wojennymi Polski, ZSRR, Bułgarii, Jugosławii i NRD. W tym okresie budowano głównie okręty wojenne i jednostki specjalistyczne, przede wszystkim okręty desantowe, jednostki szkolne i kutry torpedowe. Jednocześnie produkowano specjalistyczne statki rybackie.
Lata 90. przyniosły radykalna zmianę profilu, polegającą na przestawieniu się na produkcję kontenerowców dla Niemiec i Nigerii. W 1993 przekształcono Stocznię Północną z przedsiębiorstwa państwowego w spółkę akcyjną. W drugiej dekadzie lat 90. rozszerzono ofertę o budowę niewielkich promów osobowo-samochodowych i holowników.

[edytuj] Możliwości techniczne

Dwie boczne pochylnie zrzutowe:
- Cp 1A - maks. masa wodowanego statku 1500 t, dł. 88 m, szer. 13,5 m
- Cp 1B - maks. masa wodowanego statku 3150 t, dł. 125 m, szer. 18,6 m
Nabrzeże o dł. 400 m z trzema żurawiami (dwoma Stotter & Pitt o udźwigu 26 t/17 m i jednym o udźwigu 25 t)
Stanowisko do wodowania małych jednostek (do 300 t i dł. 30 m)
Hale produkcyjne:
- Hala obróbki wstępnej
- Hala prefabrykacji sekcji
- Hala montażu bloków kadłuba
- Hala prefabrykacji sekcji
Dwa stanowiska do prac malarskich (dł. 50 m)
Tor (o dł. 200 m z dwoma dźwigami 80 t/21,5 m) do stykowania bloków kadłubów
Przesuwnica do transportu bloków (o masie 450 t, dł. 27 m) na stanowisko stykowania

[edytuj] Najważniejsze zbudowane konstrukcje

91 średnich okrętów desantowych projektów 770, 771, 773 i 776 dla polskiej Marynarki Wojennej (PMW) i na eksport, głównie do ZSRR (typy te oznaczone zostały na Zachodzie - w kodzie NATO jako typ 'Polnocny', prawdopodobnie od nazwy stoczni)
seria okrętów desantowych projektu 775 dla ZSRR (w kodzie NATO typ 'Ropucha')
5 okrętów transportowo-minowych projektu 767 typu Lublin dla PMW
Dziewięć kutrów torpedowych projektu 664 i 663 o aluminiowej konstrukcji kadłuba
Pięć trawlerów 3500 DWT (typ B400)
Czternaście jednostek pożarniczych (typ B98)
Uniwersalny kontenerowiec (typ B184) Europe Feeder - największy zbudowany w stoczni statek, którego zmodyfikowany projekt posłużył jako podstawa do zbudowania jednostek B172 i B184-II
Promy samochodowo-pasażerskie (typy B590 i B593)
Holownik B830
seria pływających stacji demagnetyzacyjnych projektu 130 dla ZSRR
okręt logistyczny ORP "Kontradmirał Xawery Czernicki"
3 okręty szkolne projektu 888 dla PMW (OORP "Wodnik", "Gryf") i NRD
3 okręty ratownicze proj. 570 (typu Piast) dla PMW (OORP "Piast" i "Lech") i NRD
16 okrętów hydrograficznych proj. 860 (w kodzie NATO 'Samara') dla ZSRR
32 okręty hydrograficzne proj. 861 (w kodzie NATO 'Moma') dla ZSRR, Jugosławii, Bułgarii i polskiej Marynarki Wojennej (ORP Kopernik)
18 okrętów hydrograficznych proj. 862 (w kodzie NATO 'Yug') dla ZSRR
2 okręty rozpoznawcze proj. 863 dla PMW (OORP "Hydrograf" i "Nawigator")
7 okrętów rozpoznawczych proj. 864 (w kodzie NATO 'Vishnaya') dla ZSRR
15 okrętów hydrograficznych proj. 870 (w kodzie NATO 'Kamenka') dla ZSRR i NRD
18 okrętów hydrograficznych proj. 871 (w kodzie NATO 'Biya') dla ZSRR
24 okręty hydrograficzne proj. 872 (w kodzie NATO 'Finik') dla ZSRR i NRD
2 okręty hydrograficzne proj. 874 (w kodzie NATO 'Modified Finik') dla polskiej Marynarki Wojennej (OORP "Heweliusz" i "Arctowski")