SU-4
Z Wikipedii
| SU-4 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  ZSRR |
| Typ pojazdu | działo samobieżne |
| Trakcja | kołowa (6x4) |
| Załoga | 4 osoby |
| Dane techniczne | |
| Silnik | silnik gaźnikowy Ford-A o mocy 40 KM |
| Poj. zb. paliwa | ponad 30 l |
| Długość | 4,50 m |
| Szerokość | 1,70 m |
| Wysokość | 1,77 m |
| Prześwit | 0,24 m |
| Masa | ok. 2 t |
| Osiągi | |
| Prędkość | 80 km/h |
| Zasięg | 250 km (po drodze) |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x działo bezodrzutowe K kalibru 76,2 mm (36 nab.) | |
SU-4 - sowieckie działo samobieżne wykorzystujące podwozie samochodu ciężarowego GAZ-TK.
Zakończone niepowodzeniem próby uzbrojenia w działo bezodrzutowe K kalibru 76,2 mm tankietki T-27 (działo samobieżne SU-3) sprawiły, że powstała koncepcja umieszczenia tego działa na podwoziu samochodu ciężarowego. Jako pojazd bazowy wybrano samochód GAZ-TK - odmianę ciężarówki GAZ-A z dodaną drugą osią napędową konstrukcji Kurczewskiego. W latach 1933-1934 wyprodukowano kilka serii ciężarówek GAZ-TK, z których część uzbrojona była w udoskonalone działo bezodrzutowe K (o donośności zwiększonej z 4000 do 6000 m). Poza niewielką tarczą pancerną osłaniającą obsługę armaty pojazd nie posiadał opancerzenia. Wozy uzbrojone w armatę miały desygnatę SU-4.
[edytuj] Bibliografia
- Magnuski, Janusz. Lekkie działa samobieżne 76 mm dla wsparcia ogniowego sowieckiej piechoty. Cz. I. Przedwojenne eksperymenty. Nowa Technika Wojskowa. 2000, nr 9, str. 29-32. ISSN 1230-1655.
