Swetoniusz

Z Wikipedii

Gaius Suetonius Tranquillus, (urodzony ok. roku 69 - 160) – pisarz rzymski, pisał po łacinie i po grecku.

Pochodził ze stanu ekwickiego. Jego ojciec, Swetoniusz Laetus, był trybunem wojskowym przy XIII legionie, gdzie walczył pod Bedriakum w oddziałach Otona, o czym Swetoniusz informuje w żywocie Otona.

Przyjaźnił się z Tacytem i utrzymywał bliskie kontakty z Pliniuszem Młodszym, który wstawił się za nim u cesarza Trajana, w jednym ze swych listów. Większość wiadomości, które posiadamy o Swetoniuszu, pochodzą z korespondencji Pliniusza.

Około roku 120 został sekretarzem kancelarii cesarskiej Hadriana. Jednak już rok później zwolniono go, wówczas poświęcił się twórczości literackiej. Na ten okres przypada wydanie słynnych Żywotów Cezarów. Zawierają one biografię Juliusza Cezara, Oktawiana Augusta, Tyberiusza, Kaliguli, Klaudiusza, Nerona, Galby, Otona, Witeliusza, Wespazjana, Tytusa i Domicjana. Są one ważnym źródłem, uzupełniającym relację Tacyta. Szczególną wartość ich polega na opisie obyczajowości cesarskiej. Każda biografia, w mniejszym bądź większym stopniu, zachowuje trójpodział. Na część chronologicznie poprawną, dalej opisuje cechy charakteru władcy (species), a w końcowych partiach ich śmierć, poprzedzaną zawsze znakami wróżebnymi.

Do naszych czasów zachowały się oprócz Żywoty cezarów (De vita Caesarum), fragment dzieła O słynnych mówcach i nauczycielach (De grammaticis et rhetoribus), będące częścią większej całości De viris illustribus. Niektóre jego zaginione prace cytują autorzy późniejsi i Księga SUDA.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Pisma Swetoniusza na The Latin Library.
• "Żywoty cezarów" (w oryginale i po ang.)
• "Żywoty cezarów"