Swoboda świadczenia usług
Z Wikipedii
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |
Swoboda świadczenia usług oznacza prawo świadczenia usług przez podmiot, który ma swoją siedzibę w jednym z krajów Unii Europejskiej, na rzecz podmiotów z innych krajów członkowskich, bez potrzeby posiadania w tych krajach jakiegokolwiek stałego zakładu pracy/fili/przedstawicielstwa.
Usługa w rozumieniu Traktatu o WE to samodzielna działalność zarobkowa, dla wykonywania, której konieczny jest czasowy pobyt świadczącego na terytorium obcego państwa członkowskiego. W grę wchodzi tu zarówno wykonywanie wolnego zawodu, działalność banków, towarzystw ubezpieczeniowych, maklerów, pośredników, rzemieślników, jak i twórczość artystyczna. Również odbiorca świadczenia nie może być ograniczona w swobodnym przekraczaniu granicy celem przyjęcia usługi ( np: pacjent poszukujący porady lekarza praktykującego w innym państwie członkowskim).” Swoboda świadczeni usług dotyczy, swobody przemieszczania się osób świadczących usługi ( np: lekarz wykonując operację w klinice innego państwa członkowskiego UE), ale również osób, które z tych usług korzystają (np: pacjent jadący po konsultacje do specjalisty z sąsiedniego państwa członkowskiego).
Negocjacje pomiędzy krajami, do przyjęcia tej swobody, trwały od 1977r. i zakończyły się w połowie lat dziewięćdziesiątych. Tak długi okres negocjacji wynikał z faktu, że musiano wypracować jednomyślne stanowiska dla każdego zawodu. Swoboda świadczenia usług jest regulowana odrębnymi dyrektywami Unii Europejskiej.