Sympatykomimetyki
Z Wikipedii
Sympatykomimetyki, sympatykotoniki, leki o działaniu adrenergicznym, agoniści receptorów adrenergicznych to grupa substancji pobudzających współczulny (sympatyczny) układ nerwowy. Sympatykomimetyki mają wielokierunkowe działanie na organizm, wiele z nich jest środkami psychoaktywnymi lub lekami. Wspólną cechą wszystkich sympatykomimetyków jest pobudzanie (działanie agonistyczne) receptorów adrenergicznych. Fizjologicznym sympatykomimetykiem jest noradrenalina.
[edytuj] Niektóre efekty działania
- rozszerzenie źrenic
- wzrost ciśnienia
- przyspieszenie akcji serca, wzrost siły skurczu\
- zwiększone zużycie tlenu przez serce i inne mięśnie
- wzrost glikemii
[edytuj] Podział i przykłady
Sympatykotoniki dzieli się na selektywne (pobudzające tylko receptory α-adrenergiczne lub tylko receptory β-adrenergiczne) i nieselektywne (pobudzające receptory zarówno α jak i β-adrenergiczne)
[edytuj] Sympatykotoniki selektywne
[edytuj] α-adrenomimetyki
[edytuj] α1-adrenomimetyki
- fenylefryna
- etyleftyna
- midodryna
- metoksamina
[edytuj] α2-adrenomimetyki
- klonidyna
- moksonidyna
- tiamenidyna
- guanfacyna
- guanabanz
[edytuj] α1, α2-adrenomimetyki
- ksylomatazolina
- oksymetazolina
- tetryzolina
- nafazolina
[edytuj] β-adrenomimetyki
[edytuj] β1-adrenomimetyki
- dobutamina
- [[xamoterol
[edytuj] β2-adrenomimetyki
[edytuj] β1, β2-adrenomimetyki
- orcyprenalina
- izoprenalina
[edytuj] α i β-adrenomimetyki nieselektywne
[edytuj] Bibliografia
Janiec Waldemar (red.), Kompendium farmakologii Wydanie II, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006, ISBN 83-200-3589-9