Szulchan Aruch

Z Wikipedii

Szulchan Aruch (hebr. שולחן ערוך nakryty stół) - we współczesnym judaizmie podstawowy kodeks prawa żydowskiego (halachy). Ułożony został przez Josefa Karo. Wydano go w Wenecji w 1565 r. Ma formę komentarza do wcześniejszego kodeksu Arba Turim, dzieła Jaakowa ben Aszera z I poł. XIV w. Szulchan Aruch powstał z myślą o udostępnieniu prawa religijnego wszystkim Żydom, stąd autor pominął w nim komentarze etyczne, cytaty z Biblii, źródła halachiczne oraz imiona autorów poszczególnych rozwiązań prawnych. Podobnie jak Arba Turim składa się z czterech części:

1. Orach Chaim - prawa dotyczące dni powszednich, szabatu i świąt
2. Jore Dea - prawa dotycząca uboju rytualnego, koszeru, czystości, żałoby, konwersji i in.
3. Ewen Haezer - prawa dotyczące małżeństw i rozwodów
4. Choszen Miszpat - prawo cywilne i kryminalne

Kodeks powstał w środowisku Żydów seferdyjskich, stąd nie uwzględniał lokalnych tradycji Aszkenazyjczyków. Stosowne uzupełnienie zwane Mappa (obrus) opracował krakowski rabin Mojżesz Isserles zw. Remuh. obecnie w użyciu są kompendia Szulchan Aruch np. Kicur Szulchan Aruch Solomona Ganzfrieda.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Josef Caro i Szulchan Aruch w Encyclopedia Judaica