Tadeusz Świcarz
Z Wikipedii
 Tadeusz Świcarz |
||
| Imię i nazwisko | Tadeusz Józef Świcarz | |
| Data i miejsce urodzenia |
5 czerwca 1920 Warszawa, Polska |
|
| Pseudonim | "Kostek" | |
| Pozycja | napastnik | |
| Wzrost | 174 cm | |
| Waga | 72 kg | |
| Kariera piłkarska | ||
|---|---|---|
| Lata | Klub | M (G) |
| 1930-1937 1937-1939 1945-1949 1950-1951 1951 1951-1952 1953 |
Skra Warszawa Ursus Warszawa Polonia Warszawa Legia Warszawa Śląsk Wrocław Lotnik Warszawa Legia Warszawa |
6+39 (7+18) 7 (1) |
| Reprezentacja narodowa | ||
| Lata | Reprezentacja | |
| 1947-1949 | Reprezentacja Polski | 5 (0) |
Tadeusz Józef Świcarz (ur. 5 czerwca 1920 w Warszawie) - polski piłkarz, napastnik oraz hokeista. Reprezentant Polski w obu dyscyplinach.
Przez większość kariery był związany z klubami warszawskimi. Przed II wojną światową był zawodnikiem Skry i Ursusa. Brał udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie został piłkarzem Polonii i w 1946 wywalczył tytuł mistrza Polski. Grał także w Legii (1950-1951 i 1953), Lotniku Warszawa (1951-1952) oraz Śląsku Wrocław (1951). W reprezentacji debiutował 11 czerwca 1947 w meczu - pierwszym powojennym Polaków - z Norwegią, ostatni raz zagrał w 1949. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 5 oficjalnych spotkań.
Jako hokeista trzykrotnie zdobywał tytuł mistrza kraju (z Legią). Grał w reprezentacji. Brał z nią udział w igrzyskach w Oslo.
Znany był pod pseudonimem Kostek. W niektórych publikacjach błędnie występuje pod imieniem Konstanty.
