Tadeusz Barącz
Z Wikipedii
Tadeusz Barącz (ur. 24 marca 1849 we Lwowie, zm. 13 marca 1905 tamże), polski rzeźbiarz i medalier, twórca licznych rzeźb portretowych i pomników.
Pochodził z zasłużonej dla Lwowa i Polski rodziny polskich Ormian. Studia artystyczne pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza odbył w Krakowie, następnie studiował w Monachium i Florencji. Wykonał wiele dekoracji budynków użyteczności publicznej we Lwowie, a także wiele nagrobków i pomników, w tym słynnego pomnika króla Jana III Sobieskiego na Wałach Hetmańskich. Był autorem mi.in. posągów Kopernika, Mickiewicza, Czackiego, Ossolińskiego, Śniadeckiego i Długosza na gmachu III Gimnazjum przy ul. Batorego we Lwowie, popiersi Szewczenki, Siemiradzkiego, Lenartowicza, Matejki, Malczewskiego, pomników Kościuszki w Chicago, Mickiewicza w Karlowych Warach i Truskawcu. Był także autorem dwóch niezrealizowanych lwowskich pomników: pomnika Konstytucji 3 maja i pomnika upamietniającego Polaków poległych za wolność w powstaniach 1794-1831-1863 (który miał stanąć na Cmentarzu Łyczakowskim i nosił nazwę Obrona sztandaru).
Został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Łyczakowskim. Jego młodszym bratem był Zygmunt Roman (1886-1919) - docent chirurgii Uniwersytetu Lwowskiego. Inny brat, Władysław był dyrektorem Teatru Wielkiego, zaś Stanisław - utalentowantym poetą.
