Tadeusz Bylewski

Z Wikipedii

Tadeusz Bylewski (ur. 2 sierpnia 1866 w Kijowie zm. 17 lipca 1939 ^[1] ) – generał major Armii Imperium Rosyjskiego i generał dywizji Wojska Polskiego.

Był uczniem Korpusu Kadetów w Kijowie i absolwentem Oficerskiej Szkoły Piechoty w Petersburgu. W latach 1885-1913 pełnił służbę w 33 Dywizji Gwardii w Warszawie. W 1913 podał się do dymisji w stopniu generała majora. Po rozpoczęciu I wojny światowej zmobilizowany i mianowany dowódcą 26 Brygady Pospolitego Ruszenia (rosyjskiej).

8 lutego 1917 przystąpił do organizacji Dywizji Strzelców Polskich. Dowództwo dywizji mieściło się w Kijowie, a oddziały w Biełgorodzie, Boryspolu, Czugujewie, Połtawie i Bieriezaniu. 10 kwietnia tego roku po ustąpieniu ze stanowiska dowódcy dywizji wyjechał do Piotrogrodu gdzie objął stanowisko przewodniczącego Komisji Wojskowej dla Formowania Oddziałów Polskich przy Rosyjskim Sztabie Generalnym.

W Wojsku Polskim od listopada 1918. Organizował oddziały wojskowe w Lublinie. Poniósł fiasko wobec postawy oficerów Polskiej Organizacji Wojskowej. Po formalnym wejściu do służby, do 1 kwietnia 1921 pracował w Centralnej Komisji Kontroli Stanów. 1 kwietnia 1921 przeniesiony w stan spoczynku. Zweryfikowany w stopniu generała dywizji ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. Zginął w wypadku samochodowym

[edytuj] Bibliografia

• H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998
• Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Warszawa 1991, s. 76,
• Stawecki Piotr, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6, s. 90,
• Wacław Lipiński, Walka zbrojna o niepodległość Polski w latach 1905-1918, Oficyna Wydawnicza Volumen, Warszawa 1990, wyd. I, ISBN 83-85218-00-9

Przypisy