Tadeusz Estreicher
Z Wikipedii
Tadeusz Estreicher (ur. 19 grudnia 1871 w Krakowie, zm. 8 kwietnia 1952 tamże) – polski chemik, profesor uniwersytetów w Krakowie i Fryburgu
Pochodził ze znanej krakowskiej rodziny Estreicherów, był synem Karola, bratem Stanisława. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim chemię - był uczniem Karola Olszewskiego i Zygmunta Wróblewskiego. W latach 1906-1919 kierownik katedry chemii na uniwersytecie we Fryburgu. Po śmierci Olszewskiego i odzyskaniu niepodleglości przez Polskę wrócił do Krakowa, gdzie objął katedrę chemii na UJ. Piastował m.in. funkcję dziekana Wydziału Filozoficznego UJ (1923-1924). Wraz z bratem Stanisławem został aresztowany 6 listopada 1939 podczas Sonderaktion Krakau, zdołał jednak przeżyć uwięzienie w obozie Sachsenhausen i powrócić po wojnie na uczelnię.
Wyznaczył temperaturę wrzenia i topnienia chlorowodoru, skonstruował urządzenie do skraplania wodoru. Założył i był prezesem Towarzystwa Popierania Nauk Farmaceutycznych. Autor wielu prac z działu językoznawstwa dotyczących słownictwa chemicznego i farmaceutycznego.
