Tadeusz Kowalik

Z Wikipedii

Tadeusz Kowalik (ur. 19 listopada 1926 w Kajetanówce) – polski ekonomista i działacz społeczny o poglądach socjalistycznych.

Tadeusz Kowalik urodził się 19 listopada 1926 w Kajetanówce w woj. lubelskiem. Od 1963 do 1992 był pracownikiem naukowym Instytutu Historii Nauki, Oświaty i Techniki Polskiej Akademii Nauk oraz od 1993 Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN, od 1997 także w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania im. L.Koźmińskiego, był prorektorem Wyższej Szkoły Społeczno-Ekonomicznej w Warszawie. Profesor nauk humanistycznych i ekonomii, wykładał m.in. na uniwersytetach w Toronto, Oksfordzie, New School of Social Research w Nowym Jorku.

W latach 1948-68 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1954-1957 wykładowca ekonomii politycznej w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych przy Komitecie Centralnym Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od końca lat 60. czynnie zaangażowany w lewicowy nurt opozycji demokratycznej, współpracownik Komitetu Obrony Robotników. W sierpniu 1980 doradca Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, następnie Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ "Solidarność". W latach 1980–92 członek NSZZ "Solidarność". W 1992 członek-założyciel Unii Pracy. Obecnie bezpartyjny. Od 1997 jest wykładowcą w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego w Warszawie.

Tadeusz Kowalik jest jednym z najbardziej znanych krytyków polskiego modelu transformacji i reform Balcerowicza.

31 sierpnia 2006 odznaczony przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.