Tadeusz Nawrolski

Z Wikipedii

Tadeusz Nawrolski (ur. 29 maja 1945 w Brarupholz, Szlezwik-Holsztyn, zm. 28 czerwca 1994 w Elblągu), polski archeolog, specjalista badań archeologicznych w miastach, związany zawodowo z Państwowym Przedsiębiorstwem Pracownie Konserwacji Zabytków (PP PKZ), szczególnie zasłużony dla poznania dziejów Elbląga.

W 1968 ukończył studia archeologiczne na Uniwersytecie Poznańskim i rozpoczął pracę w pracowni archeologiczno-konserwatorskiej szczecińskiego oddziału (PP PKZ). Brał w tym czasie udział w badaniach odbudowywanych zamków m. in. w Szczecinie, Złocieńcu, Świdwinie, Lipiu, Mirosławcu, Darłowie, Bytowie oraz klasztoru w Cedyni. W l. 1972-74 odbył studia podyplomowe na Uniwersytecie Warszawskim. W 1977 r. przeniósł się do Zamościa, gdzie utworzył Pracownię Archeologiczną w nowopowstającym oddziale PP PKZ, a następnie zajmował się badaniami archeologicznymi miasta i jego fortyfikacji. W 1980 r. powierzono mu organizowanie analogicznej placówki w Elblągu. Odtąd aż do śmierci prowadził kompleksowe badania archeologiczne na Starym Mieście. Opublikował ok. 150 prac naukowych.