Tadeusz Słobodzianek

Z Wikipedii

Tadeusz Słobodzianek (ur. 26 kwietnia 1955 w Jenisiejsku na Syberii) - polski dramaturg, reżyser, krytyk teatralny.

Studiował teatrologię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W latach 1978-1981 pisał recenzje teatralne pod pseudonimem Jan Koniecpolski, najpierw w Studencie, a następnie w Polityce. W 1980 roku debiutował jako dramaturg sztuką dla dzieci pt. Baśń jesienna w reż. Rudolfa Zioły w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu, zaś jako reżyser przedstawieniem Osmędeusze Mirona Białoszewskiego w Białostockim Teatrze Lalek. Jako kierownik literacki, reżyser i dramaturg współpracował z teatrami w Warszawie, Krakowie, Łodzi, Poznaniu, Gdańsku, Kaliszu i Białymstoku. W 1991 roku był współzałożycielem Teatru Wierszalin.

Jest autorem m.in. dramatów:

• Car Mikołaj (1985)
• Obywatel Pekosiewicz (1986)
• Turlajgroszek (1990)
• Prorok Ilja (1992)
• Merlin. Inna historia (1992)
• Kowal Malambo (1992)
• Sen pluskwy (2001)

Jego dzieła dramatyczne były realizowane m.in. przez Kazimierza Dejmka, Macieja Prusa, Mikołaja Grabowskiego, Ondreja Spisaka, Piotra Tomaszuka i Andreja Worona.

Tadeusz Słobodzianek jest laureatem wielu nagród i wyróżnień, m.in. Paszportu Polityki (1993), Nagrody im. Stanisława Piętaka (1993), Nagrody Fundacji im. Kościelskich w Genewie (1994). Jego sztuki uzyskały dwukrotnie Fringe Firste na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Edynburgu, trzykrotnie zdobyły Grand Prix w konkursie na wystawienie sztuki współczesnej Ministerstwa Kultury i czterokrotnie były pokazywane na Warszawskich Spotkaniach Teatralnych.

Wykłada "sztukę dialogu" w Laboratorium Reportażu na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego i kieruje Laboratorium Dramatu TAT (Towarzystwo Autorów Teatralnych), którego jest prezesem.

Mieszka w Warszawie.