Talk

Z Wikipedii

Talk – minerał z gromady krzemianów. Należy do grupy minerałów pospolitych.

Nazwa pochodzi od arab. Talq = mika, nawiązując do podobieństwa tego minerału do miki. (talcuc (łac.)= tłuszcz). Stąd czasem używana jest nazwa łojek.

Spis treści 1 Właściwości 2 Występowanie 3 Zastosowanie 4 Bibliografia

[edytuj] Właściwości

• Wzór chemiczny: Mg₃(OH)₂Si₄O₁₀ - hydroksykrzemian magnezu
• barwa - zazwyczaj biały, czasem bezbarwny, zielonkawy lub szary
• połysk - tłusty, perłowy
• układ krystalograficzny - jednoskośny
• twardość w skali Mohsa - 1
• łupliwość - doskonała
• rysa - biała
• przełam - blaszkowy, łuskowy
• gęstość - 2,58 do 2,83 g/cm³

To najbardziej miękki z minerałów. Można go z łatwością zarysować paznokciem, a nawet skruszyć lub kroić nożem, rozpoczyna on skalę twardości Mohsa. Jego blaszki są dość giętkie. W dotyku jest tłusty, mydlany.

Nie występuje zazwyczaj w postaci wykształconych kryształów lecz w postaci skupień łuseczkowatych, blaszkowatych lub upakowanych. Kryształy spotykane są niezmiernie rzadko. Talk zbity o zielonoszarej barwie nazywany jest steatytem. Talk bardzo przypomina wyglądem pokrewny minerał, pirofyllit.

[edytuj] Występowanie

Talk jest pochodzenia metamorficznego, występuje głównie w skałach powstałych w średnio wysokich temperaturach (300 - 400 stopni C). Powstaje także z hydrotermalnego przeobrażenia skał ultrazasadowych (oliwiny i pirokseny) oraz w wyniku metamorfozy marmurów dolomitowych.

Miejsca występowania to głównie: Austria (Rabenwald w Styrii, Zillertal w Tyrolu, Karyntia), Szwajcaria ( St.Gothard - w Hospental znaleziono kryształy), Niemcy (Gopfersgrun w Smreczanach), Indie (Madras) i RPA.

W Polsce występuje w Górach Sowich (w serpentynitach) i Wieściszowicach (w łupkach talkowych).

[edytuj] Zastosowanie

• Jest stosowany w przemyśle kosmetycznym (do wytwarzania pudru, dodatek do mydeł),
• w przemyśle farmaceutycznym (maści, puder),
• gumowym i papierniczym (jako masy wypełniające).
• jest ważnym nośnikiem magnezu i używany jest jako spoiwo w produkcji ceramiki cordierytowej ,
• do produkcji materiałów ognioodpornych.
• do wyrobu rzeźb i galanterii ozdobnej, szczególnie stosuje się tu tzw. kamień mydlany, czyli zbite, masywne nagromadzenia stetytu, przeważnie o zielonkawej barwie .

[edytuj] Bibliografia

• Leksykon Przyrodniczy - Minerały i kamienie szlachetne –„Horyzont” - 2002r.
• Atlas mineralogii –G.G.Gormaz , J.J.Casanovas – „Wiedza i życie”1992r.
• O.Medenbach, C.Sussieck –Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” - 1996r.
• R.Hochleitner - Minerały i kryształy – „Muza S.A.” - 1994r.
• W.Heflik, L.Natkaniec – Nowak – Minerały Polski – Wyd. „Antykwa” - 1998r.