Teatr Wielki w Łodzi
Z Wikipedii
Teatr Wielki w Łodzi - największy łódzki teatr, specjalizujący się w wystawianiu oper, operetek i przedstawień baletowych. Otwarty 19 stycznia 1967 roku r. Do końca 2005 r. wystawiono w nim ponad 240 premier. Teatr należy do jednej z najważniejszych scen operowych w Polsce. Dyrektorem teatru jest Kazimierz Kowalski.
Zrealizowano tutaj zarówno dzieła klasycznych kompozytorów (m.in. Piotr Czajkowski, Wolfgang Amadeus Mozart, Giuseppe Verdi, Richard Wagner) jak i współczesnych (m.in. Krzysztof Penderecki i Bogdan Pawłowski). Wiele z tych realizacji zostało uznanych za wybitne przez krytyków z kraju i zagranicy. Teatr prowadzi także rozległą działalność impresaryjną, dzięki której jego spektakle prezentowane były w krajach całej Europy i Stanach Zjednoczonych. Na deskach teatru gościnnie występowali artyści o randze światowej tacy jak: Victoria de Los Angeles i Andrea Bocelli. Pracowali tu też wybitni reżyserzy, m.in. Adam Hanuszkiewicz, Ryszard Peryt.
Oprócz tego teatr znany jest z organizowania międzynarodowych imprez teatralnych, z których najbardziej znane są Łódzkie Spotkania Baletowe, w których wzięły udział wszystkie najwybitniejsze zespoły z całego świata, między innymi:
- Balet XX Wieku Maurice’a Bejarta,
- Cullberg Ballet,
- Stuttgarter Ballett,
- Nederlands Dans Theater,
- Sadler’s Wells Royal Ballet,
- Batsheva Dance Company,
- Ballet Nacional de Cuba Alicji Alonso,
- Sankt-Petersburgski Teatr Baletu Borisa Ejfmana,
- Elisa Monte Dance Company.
Teatr jest także od lat organizatorem akcji „Bliżej Teatru Wielkiego”, dzięki której na widowni zasiadają, poza łodzianami, widzowie z dawnych województw: sieradzkiego, płockiego, skierniewickiego oraz częstochowskiego.
[edytuj] Budynek
| Teatr Wielki | |
 Teatr Wielki, od strony ul. Narutowicza |
|
| Kraj | Polska |
| Miasto | Łódź |
| Adres | Plac Dąbrowskiego w Łodzi |
| Całkowita wysokość | 50 m |
| Ukończenie budowy | 1967 |
Budynek Teatru Wielkiego znajdujący się przy placu Dąbrowskiego jest drugim pod względem wielkości gmachem operowym w Polsce i jednym z największych w Europie. Na widowni może zasiąść 1070 osób.
Kubatura budynku głównego i technicznego Teatru Wielkiego wynosi łącznie 195 000 m3. Scena główna ma 26 m szerokości i 39,5 m głębokości (wraz z zasceniem) i jest wyposażona w 6 dużych zapadni scenicznych mogących jeździć w górę i w dół do 3 m w dowolnej konfiguracji, a także mniejsze zapadnie w proscenium. W zapadniach można zamontować małe zapadnie osobowe.
Na scenę może wjeżdżać 14 wózków scenicznych z dekoracjami, z lewej i prawej kieszeni sceny oraz z zascenia. Teatr posiada również scenę obrotową o średnicy 16 m. Wszystkie urządzenia mają napęd elektryczny. Nad sceną główną zamontowane jest 47 sztankietów o napędzie elektrycznym i ręcznym do podnoszenia i opuszczania dekoracji. W zasceniu jest 13 takich sztankietów. Wysokość sceny wraz z podsceniem, sznurownią i stropem wynosi ponad 46 m. Scena jest wyposażona w ponad 300 regulowanych obwodów świetlnych, a także w wysokiej klasy sprzęt elektroakustyczny. Teatr posiada 2 kurtyny tekstylne i 4 kurtyny stalowe.
Fosa orkiestrowa mieści około 70 muzyków. Dzięki dwóm zamontowanym w niej zapadniom można wyrównać jej poziom z poziomem sceny, powiększając tym samym proscenium. Widownia teatru liczyła pierwotnie 1 270 miejsc; po remoncie przeprowadzonym w 2003 r. miejsc jest 1 070. W budynku teatru mieszczą się wszystkie niezbędne do przygotowania pracownie: scenograficzna, stolarska, ślusarska, szewska, krawiecka, modelarska, perukarska, nakryć głowy. Artyści mogą pracować w czterech dużych salach prób i w kilku mniejszych pokojach pracy indywidualnej.
Budynek, oprócz funkcji teatralnych spełnia też rolę miejsca, w którym można organizować innego rodzaju imprezy masowe, takie jak bale noworoczne, pokazy mody, różnego rodzaju zloty i zjazdy. Do najbardziej znanych imprez pozateatralnych, które przewinęły się przez ten gmach należy festiwal realizatorów filmowych Camerimage.
